DSCF5443

gys. 11.3. Zmiany w czasie wychylenia plamki świetlnej galwanometru przy powrocie do położenia zerowego (1 -ruch tłumiony pseudookresowy, 2 - ruch aperiodyczny, 3 - ruch krytyczny)

a ; wychyleń w tym ruchu maleje w czasie zgodnie z zależnością:

«_A"«₀e'^St-    (11.1SI

Logarytm naturalny stosunku amplitud dwóch kolejnych drgań określa tzw. dekrement logarytmiczny zaniku (tłumienia) amplitudy drgań

flT

* - ln    " ^{ln e} ” £ ^T •    (H.16)

^    2    2    W

W warunkach silnego tłumienia ( u <    /9    ) rozwiązanie

równania (11.11) opisuje tzw. drgania aperiodyczne (krzywa 2 na

rys. 11.3) i przyjmuje postać:

gdzie określa tzw. czas relaksacji, po upływie którego wychylenie cewki maleje e-krotnie.

Gdy w — p, cewka osiąga położenie równowagi w najkrótszym czasie (krzywa 3 na rys. 11.3). Mówimy wówczas o tzw. ruchu krytycznym cewki. W przyrządach pomiarowych wykorzystuje się praktycznie ruch krytyczny i pseudookresowy o tłumieniu zbliżonym do krytycznego.

Przebieg ćwiczenia

1.    Zmontować układ pomiarowy wg schematu podanego na rys. 11.4.

2.    Zamknąć obwód galwanometru kluczem K_. Włączyć układ oświetleniowy galwanometru i ustawić skalę w odległości L=1 m od galwanometru tak, aby plamka świetlna była ostra i znajdowała się na środku skali.

3.    Rezystancj ę    ustawić na maksymalną wartość. Włączyć

zasilanie    układu kluczem    przy ustalonej wartości

rezystancji R₃=2 kf). Zmniejszyć wartość rezystancji R. do momentu, gdy plamka świetlna wychyli się o 200 ram na skali. Przełączyć przełącznikiem krzyżowym K. kierunek płynięcia prądu i sprawdzić, czy wychylenie w danym kierunku jest takie samo. Jeśli nie, to należy obrócić lekko skalę, aby uzyskać jednakowe wychylenia w lewo i w prawo od położenia równowagi.