DSCF5460 (Kopiowanie)

Piony, w których dokonuje się pomiaru prędkości (tzw. piony hydrometryczne), pokrywają się z punktami sondowania, lecz są rozmieszczone rzadziej, w charakterystycznych miejscach przekroju koryta. Na podstawie obliczonych prędkości v_fc wyznacza się j prędkości średnie w polach między pionami hydrometrycznymi* Przyjmuje się zasadę, że prędkość średnia w polu jest równa średniej arytmetycznej z prędkości w pionach hydrometrycznychl W skrajnych polach brzegowych prędkość oblicza się, mnożąa prędkość w najbliższym pionie hydrometrycznym przez wspóMj czynnik brzegowej redukcji prędkości <p. Wartość tego współczynl nika zależy od rodzaju materiału, z którego jest zbudowane dnot i brzegi koryta; waha się ona od 0,5 do 0,9. Znając prędkość średnią w polu między pionami oraz powierzchnię tego pola,'-oblicza się przepływ cząstkowy (AQ), który jest iloczynem obu składowych. Suma przepływów cząstkowych jest poszukiwaną wartością natężenia przepływu (Q).

Do obliczeń natężenia przepływu zmierzonego metodą młynkową służy raptularz (rys. 71A i 71B). Początek raptularza wypełnia w terenie osoba wykonująca pomiar, ponieważ znajdują się tam informacje o miejscu i czasie wykonania pomiaru, stanie wody w profilu pomiarowym, sposobie wykonania pomiaru i dane techniczne młynka (współczynniki tarowania a i /S). Powinien: tam znajdować się także szkic przekroju pomiarowego oraz jego opis z podaniem wartości współczynnika <p. Na kolejnych stronach raptularza są podawane wyniki sondowania wraz z zaznaczonymj rozmieszczeniem pionów pomiaru prędkości oraz wyniki pomiarów prędkości.

Dysponując tak wypełnionym raptularzem, można przystąpić do obliczania natężenia przepływu. Dane do obliczeń podaje się w m, wyniki zaokrąglając do trzech cyfr znaczących (patrz rozdział 7). Ostateczny wynik obliczeń, czyli natężenie przepływu, powinien być wyrażony w m³/s.[

[ 116