DSCF5468 (Kopiowanie)

zapisując wyniki w odpowiedniej kolumnie tabeli pomiaru prędkości (ryś. 73B).

Następnie, na podstawie wyników sondowania, wykreślać* przekrój pomiarowy, zaznaczając na nim położenie i nuroeJl pływaków (pyg. 73B).

Ostatni etaf>. obliczeń jest vwkonywany\ w tabeli na pierwliffl stronie raptularza. W tabeli tej wpisujemy współrzędne fflnktów brzegowych oraz pionów pomiarowych (przyjmując, że piorjy tę. pokrywają się z położeniem pływaków). Współrzędne te t©: odległość od zera taśmy mierniczej (B), głębokość w.pionie pomiarowym (h) odczytana ż wykresu przekroju; oraz prędkość powi|rmtniowa zmierzona pływakiem Na podstawie tych' współrzędni^ oblicza się odległość między pionami (b), głębokości średnie {h_s) w polach wyznaczonych przez piony oraz powierzchnio^ Mędkości Średnie (v_s) w tych polach.- Mając (b) i Qi_s) możnaiobliczyć (AF) oraz (F).

Przepływy cząstkowe (AQ) oblicza się jako iloczyn (AF) i (v_s), a ich suma;.geśt wartością przepływu całkowitego! zmierżonego metodą pływakową (Q). Obliczony przepływ należy pomnożyć jeszcze przez współczynnik redukcyjny (k), aby otrzymać rzeczywistą wielkość przepływu. Wartości współczynnika redukcyjnego prędkości powierzchniowych w danym przekroju można określić przez porównanie wyniku pomiaru pływakowęgo*(Q) z pomiarem młynkowym ((E$:

Q*ą,k

W literaturze są znane wzory empiryczne służące do szacowania współczynnika redukcyjnego na podstawie parametrów hydraulicznych koryta (współczynnika szorstkości Manninga i współczynnika Chezy).

Końcowym zadaniem jest obliczenie charakterystyk przekroju i podanie ich w zestawieniu na początku raptularza.