DSCN0914 (2)

ftyrt wy

przentrz^ni), ekapr^oniatyczrod (kontrasty kok^ryntyczne, antyno-mia poatad) i want la lettre. nadrealistycznej (atmosfera mażącego •nu). Utwór zyakuje dodatkowe walory, gdy czytany będzie nie jako „wiersz z NiMoty’', lecz poc:zątkowy fragment cyklu Kaukaz. Wów* czau w ożywczym geście bohatera^ który „wchodzi ze światłem i taó~

iniro*p«keji, p*n*trmji „upua

*^u,w    spotkał^!---

ł'o»Uwą 4* KrtinciMlui róziu *Mł Wnuk <«J kierunku r^-trfcbl Udusi**Kutuugęum Kraiwur/ok fil# upaja »J* fm,/h wośn,_ą

ius| transgresji, uimukim pokor* powiedzmy tak, £aómi#al| jtoumcy linga Kr*nct*g#k Mte*u#ku*ifu kumuluj# rnigatyw u*dośwgj * ^/t,M'⁴ innych Uthalarów Uj po**%ll (t^,4n wymi uwagi o postać, Upkfel *°^b ii / wyra/oo aluzje ,|o cyklu tn    U>rtngnU*rum\ jhxy _w„ św* I

|łf/••/ WOł Mim IWiiUtij" StygffUlty " ^W ^ ekstazie t*r /*’Z.yw}t r/ąW

na /. UA wiilmi: próżni odbóatwiofutfu    CwuJz*, jak rmrmnu*I

Aime zakrywa (Iiebic. nu", w 5; P°^r nuHyw „czarnego słońca* »| t hntif ty AusUit w 4ź5) koh^tff StyfMGtóWn,    po pr ZM/.yt \.u J, jfaI

couych / nieba,^ów" i przejściu „mu?!**^Jl udręki" ni# rnógł zetknąć#! % Bofturn w Mytuncji spotkano* doilugowego (zoh Modlitwa),

l^wuiiiuius    wynwwf cniości 14^tttrohu gwltgłI

»l# bynajmniej jej me ..domyka". im^wieńc/zy", P#r*p#ktywa zbawczą}! spotkania no? wskazuje przejścia na „inną fti ronę”, mik sugeruje dokom ino i «|x* /yrtku, l#:z w i ;*//»• mu; ze wzmoże* nem. intitniiyfikiu^ intnidl (,,**!■«* mam wi< < <j mźli światów nr/ gwiazd”, w, 7; słowa te potww dzaju. i * /. zwycięstwo nad przeznaczeniem. proklamowane w Kobami i Ariankę), a także / otwarciem nu wszelkie niespodzianki rzeczywwto ^:-^{f 1} CJd* ku lobii’. Tajemnico", w 7), która junt splotem tortury i nadzią do m«mv cierpienia i poszukiwania Chrystusa, Pidni, Mensu.

VI Oli KAUKA/JJ DO ULTIMA III ULE

W pan w-./.ycb utworach j>oetyekich opublikowanych po wydaniu W mroku tfujuis.d Micionki potwierdził swą wyjątkowy pozycją wM pisarzy Młodej I'niski Pozostał wizjorierem, który w fantazmatach ki* Las troficznych p#jzazy obsesyjnie wskazuje wszechobecną natręt HUŚĆ zła, cierpienia, stagnacji i poszukuje, choć często daremnie, dróg wyzwolenia.

V\ Ot* KAUKAZU t*t Ot/t/ktA TMlJUt

W Wumnych wylrowuuh, wyraźmy mz w yćktmkoiw&k mnym uiwor/M |*mtm orJ w/dał »u$ do mnlropoU#u tcr»*Ly<;k >ej e/^wiek ; //^ zu/ny w da:zn*ri//k:i ^ymb;ii/y/w^mrj pr />r/ kl»>/;//ywe *Am§zy i&mk .

I Kwiazd) uaiłuje _Mwrtó do oy zyzny w    (w, 'M) Wy*dki

i/Mt kift\r.'M\ uit} kloaka.    ap^/4u«fiorm bihutoifM z <.bafaiu>>

ryatyi z/ia dla bU:ratury upib po$5tao»a (/hiyitiiM dibifii, ^sMmi

jak (‘//btwif.k \łwuy/_tiotih%(i w martwy Ci iwu* a- oraz wyborem tez zna mierifiej dla fk;kader i/.k »ej poezji kwiat ('i eutanazji !<' wyy/fykzy wat atereotypyj M id ó*k i or/ymalme przekaztaU^i. być ftrtfur,    me

jeat tylko nieudanym zbawcy jak miedzy timyiiii w twór' ///^.ł Kaapro wi///a₍ w jego prarrna/^e ć'hryniuu ozy w fmaterium Afa Wzgórzu (inner* ct, Mtr/4s wakazujc firi r»a konter^noa/' w/^ofama >»e żutego kwiata" w afery pierwotnej bak/jści Cmroki łx/ze”, w, 103); fcpotkanie ze krmer ci;ą wybawicielk;ą odfiywu w płomieniach wewnętrznego jy/zaru jakby na r/fiamym atonie.

Hladów ttUmsotypu nie znajdziemy w cyk hi Kaukaz Za szczegół nie niepokoja/iy j wiidr/znaczny utwór krytyka uznała wiernz \hńipjrca złota pornyraóczt:,,'} Trurino o lepazy przykład całości arty*tyeznej~ w której nierozdzielnie ła/zy *ie „znacza//: i „znar//nu?, obraz i aena /diimiewa przenikanie nie elementów wyobraźni neceayjncj (wygląd

cem, zaprzeczeniem iatniejąi^go marazmu i rozkładu, wnosi blask do ciemności, wnosi do bezwładu ruch”¹^, można dostrzec: intencję działań bohatera w całym cyklu. Intencję me zawsze zrealizowaną, bieżne formy wędrówki, sygnalizowane przez czasowniki takie jak: wchodzę, pędzę, idę, jadę, lecę, pójdę, błądzę, błąkam się, a nawet „pociąg mię niesie" ([Noc - kryształ czarny...), w. 3), kształtują różne sytuacje egzystencjalne. Są to sytuacje antynomiczne - rozdarcia między pragnieniem czynu i spotkania Transcendencji a paraliżują* cą niemocą ({Mam serce popękane...], [Na maszcie moim...], (Jadowi-

^ tym nutiywim _/Ji\_l ^ w: Chwile pewności Sto tekieów

. fltilfl, o noetft

Ort cMurrwgtf ttloticft i kryty/*, Kruków 1901.

rlnmrufgo

śwutddk.

¹ II FWyńnka, IjUcyft rycz nr tny Micińskiego, „Poezji" 1969. nr 11, i. 17. Zob. w-zu(>ełni8 inną inu^rpreii^^ Adimn Ważyka w azktcu 1/ modernistów, w: Cudowny hanUtrth, Wamzawa 1979, a. 118-119