DSCN2362

Wstęp 11

policyjnej i sądowej. Właśnie w części siódmej zamieszczony został artykuł E. Plywaczewskiego pt. Nowe perspektywy międzynarodowej współpracy policyjnej na przykładzie Środkowoeuropejskiej Akademii Policyjnej (MEPA) poświęcony działalności tej właśnie uczelni, zorganizowanej na zupełnie wyjątkowych zasadach, a umożliwiającej doskonalenie zawodowe policjantów w zakresie najszerzej rozumianego prawa europejskiego. W istocie rzeczy, każdy artykuł zamieszczony w tej części stanowi interesujący przyczynek do odrębnych rozważań naukowych, np. materiały autorstwa W. Malendowskiego i Z. Czachóra.

W kolejnej partii książki ujęto najważniejsze problemy związane ze zwalczaniem przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Artykułem niezwykle istotnym dla przyszłości polskiej Policji jest materiał autorstwa Z. Rau i J. Szymaniaka pt. Polska Platforma Bezpieczeństwa Wewnętrznego jako przykład efektywnego przeciwdziałania i zwalczania zagrożeń związanydi z przestępczością i terroryzmem. Przedstawienie tej problematyki przez Z. Rau, współinicjatora powstania Platformy pozwala poznać nie tylko zamiary podejmujących tę inicjatywę, ale także perspektywy jej funkcjonowania przede wszystkim w obszarze powstawania nowych technologii dowodowych - na potrzeby początku XXI wieku, z możliwością ich udostępnienia, jako najnowocześniejszych, co najmniej wszystkim służbom policyjnym państw Unii Europejskiej. Znakomicie czyta się spostrzeżenia teoretyków (S. Wojciechowski), jak i praktyków w zakresie zwalczania zagrożenia terrorystycznego (K. Jałoszyński).

Jednym z celów realizowanego w ramach grantu KBN projektu, którego wymiernym efektem jest prezentowana książka, było poznanie obiektywnego i pełnego wizerunku Policji jako instytucji i jej odbiór przez społeczeństwo. Nie ulega wątpliwości, iż polska Policja, posłu gując się od lat w ocenianiu swej pracy jedynie statystyką, nie posiada pełnej wiedzy na temat oceny własnej działalności w oczach swoich klientów. Prowadzenie sondaży (w zakresie oceny zewnętrznej i wewnętrznej funkcjonowania organizacji) i ankietyzacja klientów (potencjalnych i bezpośrednich) nie należą do priorytetów działań Policji. Kierownictwo Policji może się tylko domyślać wszystkich oczekiwań, jakie przed nią stawiają jej klienci, sami policjanci oraz przedstawiciele organów samorządowych. kluczową kwestią staje się zatem rozpoznanie wzajemnych oczekiwań w relacjach Policja-spoleczcństwo i ustalenie punktów wspólnych oraz rozdzielnych. Realizacji tak zakreślonych zadań poświęcony został ostatni panel książki, w którym zaprezentowano szereg artykułów opartych o badania empiryczne.

Można uznać, że przeprowadzone badania mogą stanowić podstawę do wypracowania nowych, dodatkowych kryteriów oceny skuteczności działań Policji. Autorzy postawili tezę, że uzyskiwanie odpowiednich wskaźników statystycznych w zakresie wykrywalności, ujawniania przestępstw oraz zatrzymywania ich sprawców stanowi wysoce niewystarczające narzędzie oceny skuteczności działań Policji, Hipoteza ta zyskuje na znaczeniu w kontekście metodyki statystyk policyjnych: „zarządzają” nimi policjanci, co rodzi uprawnione wątpliwości w odniesieniu do ich wartości aplikacyjnej.