DSCN2420 (4)

b)

Oznaczając indeksem 1 symbole związane z płytką wzorcową, a indeksem 2 - z badanym przedmiotem, symbolem zaś F_d siłę dynamiczną działającą na sworzeri. możemy — zgodnie ze wzorem wynikającym z rozważań w pkt. 5.3.1 — napisać:

dła płytki wzorcowej

	m
nD{D
	H
nD(D 1	- n/D^j - f||
oraz w	prowadzając <
10 - y/i0Ó'- dj

10 | y/lOO- d\ ■

HB, =

dła materiału badanego

otrzymujemy ostatecznie:

HB,

Znajomość wartości współczynnika k, którą możemy obliczyć z wyprowadzonego wzoru lub z odpowiednich tablic (por. [5]), przy znanej twardości płytki wzorcowej HB,, pozwala na obliczenie twardości HB₂ badanego przedmiotu.

WAŻNIEJSZE ZALETY I WADY OMÓWIONYCH METOD POMIARU TWARDOŚCI

Metoda Brinella. Zaletą tej metody (ze względu na duże odciski), jest możliwość stosowania jej do pomiaru twardości materiałów niejednorodnych, jak np. żeliwo lub stopy łożyskowe. Zaletą jest również jedna skala twardości odpowiadająca jednostkom kG/mm² (N/mm²).

Wadą jest fakt, że metody tej - z uwagi na możliwość odkształcenia kulki -nie można stosować do pomiaru twardości warstw utwardzonych, materiałów twardych, małych przedmiotów, powierzchni gotowych, przedmiotów i warstw cienkich, a to ze względu na duże odciski jakie powstają przy pomiarze. Wadą jest również fakt, że pomiary nic zawsze są ze sobą porównywalne.

Metoda Rockwell a. Zaletą tej metody jest możliwość pomiaru twardości materiałów miękkich i twardych, duża szybkość pomiaru i łatwość odczytu twardości. Dlatego też metoda Rockwella powinna być stosowana do pomiarów przy produkcji masowej.

Wadą natomiast jest konieczność - zależnie od twardości - używania dwóch skal, o różnych wartościach stałej skali K, co powoduje, że porównywanie poszczególnych skal Rockwella jest bardzo przybliżone. Ponadto, ze względu na małe odciski, nie można jej stosować do pomiaru twardości materiałów niejednorodnych.

Metoda Vickersa. Zaletą tej metody jest możliwość dokonywania pomiarów twardości materiałów miękkich i twardych przy użyciu skali w całym zakresie twardości [tzn. przy obciążeniach większych od 9.8 N (1 kGl] bez względu na obciążenie, porównywalność z wynikami prób Brinella. możność stosowania do pomiarów twardości warstw utwardzonych małych przedmiotów, powierzchni golowych itp.

Wadą tej metody, ze względu na bardzo małe odciski, jest to, że nie można jej stosować do pomiaru twardości materiałów niejednorodnych.

Najlepszą, z szeroko stosowanych obecnie metod statycznego pomiaru twardości, jest metoda Vickersa.

W przypadku pomiarów nie wymagających dużej dokładności lub pomiarów twardości materiałów niejednorodnych metodę Vickersa należy zastąpić metodą Brinella.

Metoda Rockwella powinna być natomiast stosowana głównie do pomiarów masowych.