czerwonym i białymi spo»-
nuni
I , j i
Ryc. 7. Wrocław. Kościół św. Wojciecha — iragnefint ścian wnętrza prezbiterium, oczyszczonych z tynku w 1852 «r. Wg L. Burgermeister, Die Kunstdenk-mfiler... <xc.. Bd ni
ch resztek zachowanego portalu, a >'* x1<jol>nie także i w innych pamtiach bu-I 0(dobiona była siatką ukośnych nacięć. I r ' ar*ne partie ścian pierwotnego klasztoru I \\r. * także i kościoła (o wątku wendyj-i,v wykazują w wielu miejscach ślady ma-cegieł czerwienią a spoin — bielą. Ze | j0 jednak na gruntowną przebudowę koś-j klasztoru w XIV w. oraz nową polichro-. ^-chitektoniczną wnętrz należy sądzić, że 5 ... te pochodzą z okresu przebudowy.
Wnętrze prezbiterium Katedry , r o c ł a w s 'k i e j wzniesione w latach ,j44—1272, odbudowane po zniszczeniach os-tatniej wojny, zachowało również znaczne parne lica ceglanego, zdobionego tą techniką. Ry-jynek nadęć jest tu uboższy niż w kościele s* Wojciecha. Występuje on na krawędziach filarów' i półkolumnach ambitu oraz ościeżach okien i łękach nadproży drzwi piętra wieży południowo-wschodniej. Ściany wewnętrzne okrągłych klatek schodowych wież wschodnich ą również ozdobione tą techniką.
Jeśli w kośdołach św. Wojciecha, św. Jakuba i innych nacięcia na cegłach powstały niewątpliwie przed wypaleniem, to prezbiterium Katedry z kilku wariantami ukośnych nadęć nasuwa przypuszczenie o możliwości powstania ich po wypaleniu. Przypuszczenie to uzasadnia m. in. żywy i jasny kolor wgłębionej
powierzchni nacięć, różniący się od ciemniejszego i bardziej brązowego lica cegły, szczególnie w ścianach klatek schodowych. Ślady polichromii architektonicznej występują w małych tylko partiach, a mianowicie na łękach i ościeżach okien oraz nadprożach drzwiowych we wnętrzu pierwszego piętra wieży południowo-wschodniej, w postaci zabarwienia lica łęku czerwienią z namalowaniem białych pasków fałszywych spoin, niezależnie od ich rzeczywistego układu. Istnieją również ślady podobnej polichromii na ościeżach resztek okien naw bocznych, nad sklepieniami kaplic **. Siady bogatszej polichromii elementów kamieniarki zachowały się na zwornikach sklepień i głowicach służek oraz filarów. Tynki ograniczały się tylko do pól skleplennych i prawdopodobnie podłączy okien.
W najbliższym sąsiedztwie Katedry zachowane resztki dworu biskupiego i XIIl w. zawierają małe fragmenty murów ^wnęki sali północnej na piętrze), świadczące o zasio sowa ni u cegły zdobionej techniką nacięć. Wypukłe spoiny pomalowane były przy tym białym paskiem mleka wtprauMgn. Ten rodzaj faktury lica cegły stwierdzono także w tnnycł budowlach na Śląsk u. jak np. w Całogowte i Trzebnicy.
na wątm yiiktt. Wydaje HHlWtj ctfi), PttAkMNNW)
r U&te-r, o.c.. I. tł. Po suus—- o tych krawędziach jwk or >
te uległy dalszemu zatarciu. to jest obecnie zupełny
(5^ na piętsae wieży południowa się, fe ptcnmMm? a*al» w
^ Jui uue b. Słabo widoczne Nie
^ j^v czerwono malowanych krawędzi w niektórych parttaco o <arn*- Iniornuirji Burgermeistera wątku, jrk lęk., natąieoza
213