1.ŻYCIE I JEGO DETERMINANTY
The world u fuli of mysteries.
Ufe Is one. (Świat jest pełen tajemnic, tycie to jedna z nich.) J.B.S. I laldanc
1.1. Przedmiot zainteresowań biologii
Biologia (od greckich słów: bios - życie i logos - słowo, nauka) jest nauką o życiu. Zanim spróbujemy zdefiniować czym jest życic, zastanówmy się, czy potrafilibyśmy odróżnić istoty żywe od struktur materii nieożywionej? W większości przypadków nie jest to trudne. Nasze „życiowe" doświadczenie umożliwia niemal natychmiastowe odróżnienie „żywych" i „martwych” elementów. Bez trudności rozpoznajemy co jest żywe, a co nieożywione (żywe: rośliny, ptaki, ludzie; materia nieożywiona: woda, asfalt, kamienie, powietrze, kamienne figury). Choć skały w Górach Stołowych swym kształtem do złudzenia przypominają nieraz duże zwierzęta, a marmurowy posąg może mieć tak piękne kształty ludzkie, że niemal nie spotykane w naturze, możemy bezbłędnie w tych przypadkach określić, co jest „żywe”, a co „martwe”. Istoty żywe bowiem poruszają się, odżywiają się, wydalają, oddychają, rosną, rozmnażają i oddziałują na bodźce. Trochę trudniejsze jest rozróżnienie, czy doskonale skonstruowana maszyna (np. robot wyposażony w komputer) jest żywa, czy też nie jest. Jednak współcześnie produkowane maszyny nie spełniają dwóch funkcji, decydujących o rozpoznaniu organizmu żywego - to znaczy nie rozmnażają się (nie przekazują potomstwu swoistych cech, według określonych reguł) i nie wykazują metabolizmu (przemiany materii i energii). Gdy pojawią się maszyny wykazujące te cechy - pojawi się tym samym nowy rodzaj istot żywych.
Żeby zatem sprecyzować czym jest życie, posłużmy się deftnicjąpodaną przez prof. Rościslawa Kadłubowskiego:
„Zycie to zjawisko, które wykazują wyodrębnione czasowo i przestrzennie układy samoodtwarzającc się w sposób ciągły, różniące się od swego otoczenia następującymi cechami:
■ charakterystycznym składem chemicznym i strukturą,
- rozrodem i dziedzicznością,
- wzrostem i rozwojem,
- przemianą materii i energii,
- ruchem i pobudliwością,
- zdolnością do optymalnej regulacji i przystosowaniem do środowiska.”
Definicję tę wybrałem spośród innych, ponieważ najlepiej - jak sądzę - charakteryzuje ona zjawisko życia - podkreślając m.in. indywidualizm istot żywych, ograniczenie ich bytu w czasie i przestrzeni, a zarazem ciągłość trwania życia.
Jak zatem widać, granica między istotami żywymi a materią nieożywioną nie jest absolutna i wyraźna - wręcz przeciwnie, jest ona raczej umowna. Specyficznym „pomostem" między ciałami nieożywionymi a żywymi są wirusy: nie wykazują przemiany materii i energii, nie rosną ani nie rozwijają się, nie reagują na bodźce i przeważnie się nie poruszają. Natomiast rozmnażają się, przekazują informację genetyczną potomstwu według powszechnych reguł dziedziczności, wykorzystując do rozmnażania metabolizm atakowanych komórek.
W naszych dalszych rozważaniach za najważniejsze kryteria życia przyjmiemy pocUo W iiai£ informacji ggnfilyCZflgj i mtlHholiail-