DSCN6984

Wiersz wol ny

Józef Czechowicz

Ulica Szeroka

Chorągiewka na ciachu śpiewa.

Pierwszej gwiazdy wypełza pająk.

Latarnie w czarnych drzewach,

kołyszących się,

mrugają.

Ciepła woń płynie z piekarń, a cisza z zamkniętych bram.

Gdyby pies na dalekim przedmieściu nie szczekał, byłbyś — jak nigdy — sam.

Sam, może jeszcze z rzeczułką, której nie słychać,

choć chyba w taką jasną noc z lazuru i ona — niebios kochanka — od zmierzchu aż do ranka, na pewno wzdycha wśród murów.

■b o^s

Jol*¹

IlllIiŁ

jif

Sp°^ucb^^C

<lts»^^zbl)a-

4

IR'

,ku rozwinę

błękit =

fi-***’'¹'ⁿ"^am'

,chu

Julian Przyboś

W góry

„JiAb"*⁴ -»*“ “***

i zanim upadło Nasłuchuję.

Świat    _    ,

dopiero co zamilkł — górą.

2

Nawał wylewa ziemią na niebo.

Horyzont

nad głową coraz wyżej kołuje, coraz ciężej.