DSCN7899 (2)

■■■■■■■■i

I EKG 11-27 Zwróć uwagę, że w lym zapisie strefa przejściowa występuje ' wcześnie, między odprowadzeniami Vj i V₂, podobnie jak w poprzednim EKG prawie w połowie odległości między nimi (co przedstawiono na Rycinie 11-30).

Czy może to być przykład RVH? Oczywiście, że tak! Co prawda nie ma na to innych dowodów, takich jak powiększenie prawego przedsionka, ale RVH jest niewątpliwie prawdopodobny. Pacjent może również być bardzo młody lub też brakuje sil działających od tyłu (zawal ściany tylnej).

A co z LVH? Czy to EKG spełnia jakieś kryteria LVH, a jeśli tak, to które? Główne kryteria to w tym przypadku załamki R w odprowadzeniu aVL przekraczające 11 mm, a w odprowadzeniu 1 przekraczające 12 nim.

A zatem pacjent ten może mieć przerost obu komór. Niezwykle przydatne byłyby dane kliniczne.

Rycina 11*30: Swata przejściowa w zapisie 11-27.

ROZDZIAŁ 1 i * ZESPÓŁ ORS

HKG 11-23 W tym zapisie strefa przejściowa (Rycina 11-51) wysifl^F w miejscu podobnym, jak w poprzednim EKG, ale pewne różnice znacznie ułatwiaj.) rozpoznanie różnicowe. Zalamek R jest znacznie węższy ~ ^a dokładniej, ma mniej niż 0,03 s. Oddala to podejrzenie zawału ściany tylnej. Dodatkowo zwracaj*) uwagę ujemne załamki T w prawokomorowych odprowadzeniach przed sercowych, które są nieco za bardzo symetryczne w stosunku do typowego obrazu przeciążenia (zobacz Rozdział 14), ale też nie wyglądają jak zmiany niedokrwienne. Widać też cechy niewielkiego powiększenia prawego przedsionka, ponieważ początkowe wychylenie załamka P w odprowadzeniu V| jest wyższe od załamka P w odprowadzeniu V₆. Można wreszcie zauważyć niewielkie zawęźlenie na końcu zespołu QRS (omówimy je na przykładzie zapisu EKG 11-29), które dowodzi, że zmiany odcinka ST nie mają charakteru niedokrwiennego.*

'Zmiany ST w lym EKG w> aufMł4 y»«*rvfik niewielkie unlr»imk ST - w    l.