DSCN8011 (2)

EKG ima?™— ^Cl*^{a DALSZY}

! EKG 14-6 Czy te /.damki T są prawidłowe? Oczywiście, że nici Są odwrócone w odprowadzeniach I, II oraz Vj-V₆. Dodatnie załam ki T widać' jedynie u odprowadzeniach aVL i aVR (z kolei, jak pewnie pamiętasz, w odprowadze-‘ niu aVR /.damki T powinny być ujemne). Są one symetryczne. Wreszcie ¹ w wielu odprowadzeniach ich amplituda przekracza 2/3 wysokości skojarzo-I ncgo z nimi zaiamka R.

W tym zapisie zwraca także uwagę nieprawidłowy stosunek amplitudy zaiamka R do amplitudy zaiamka S (potocznie nazywany stosunkiem R:S)

I w odprowadzeniu V₂ oraz wczesna strefa przejściowa w od prowadzeniach przed sercowych. Czy może to wynikać z powiększenia prawej komory? Prawdopodobnie. Czy nieprawidłowości zalamków T są związane z przero-| stem prawej komory (RVH)? Nie, zaiamki T są zbyt symetryczne, a ich

nieprawidłowości występują w zbyt wiciu odprowadzeniach. Jak zobaczymy w dalszej części rozdziału, RVH wiąże się z asymetrycznymi załamkami T. Widać opóźnienie przewodzenia wewnąirzprzcdsionkowego. ale kryteria powiększenia prawego przedsionka (RA£) nie są spełnione.

Widać wreszcie niewątpliwe wydłużenie odstępu QT, który wynosi ponad połowę odstępu R-R.

Jakie sytuacje kliniczne mogą być przyczyną takich zmian w EKG? Jedną z możliwości są niewątpliwie zaburzenia elektrolitowe. Diagnostyka różnicowa obejmuje również rozlane niedokrwienie oraz incydent w OUN. Aby jednoznacznie ocenić to EKG, musisz wykluczyć (lub potwierdzić) te możliwości, a ponadto przydatny byłby wcześniejszy zapis EKG tego pacjenta. Pamiętaj, aby zawsze interpretować EKG w kontekście sytuacji klinicznej.