DSCN8015 (2)

EKG 14-9 Rów nież w rym zapisie załamki T są spiczaste i symetryczne.

S_ł? jednak także szerokie, a ich końcowa część wykazuje pewną aberrację, /wróć uwagę, że załamki T zaczynają opadać, a następnie poszerzają się, sięgając prawie do następnego zespołu QRS. Taki nieprawidłowy obraz . Kluje się rzadka Może być on spowodowany głównym problemem widocznym w tym EKG, jakim jest nieprawidłowy rytm. Jest to niezwykle ; rudny przykład, ale spróbujmy go przeanalizować. Czy rytm jest wolny.

! czy szybki? Szybki: to częstoskurcz. Czy zespoły QRS są szersze niż 0.12 s? Tak. Mamy zatem do czynienia z częstoskurczem z szerokimi zespołami QRS. C zy występują załamki P? Tak. Czy są one powiązane z zespołami QRS? Niezupełnie. Zwróć szczególną uwagę na odprowadzenia II i V|.

Czy widzisz, że w odprowadzeniu II załamki P jakby zbliżają się do i zespołów QRS. aby w końcu w nich zniknąć?

Oto przykład rozkojarzenia przedsionkowo-komorowego. Nie jest to blok przcdsionkowo-komorowy trzeciego stopnia, gdyż częstość załamków P nie jest wiele większa od częstości zespołów QRS. Innymi słowy, stosunek j liczby załamków P do liczby zespołów QRS jest bliski 1:1. Podsumowując, widzimy częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS z towarzyszącym rozko-jarzeniem przedsionkowo-komorowym, który z definicji jest częstoskurczem komorowym! Jeśli masz trudności z dostrzeżeniem tych zmian, nie przejmuj się - jesteś w dobrym towarzystwie. Nawet ekspert musiałby dobrze się | skoncentrować, aby prawidłowo zinterpretować ten obraz. Jest to naprawdę I trudny zapis. Stanowi jednak dobry przykład tego, jak należy oceniać EKG, analizując krok po kroku kolejne elementy.

EKG 14-10 Jakie jest stężenie potasu u tego pacjenta? Raz jeszcze widzimy wysokie, dość szerokie załamki T, których wygląd jest niewątpliwie nieprawidłowy. Pierwszą rzeczą, o której powinieneś pomyśleć, jest hipcrkdliemia. Reszta diagnostyki różnicowej jest taka sama, jak omawialiśmy wcześniej: incydent w OUN, niedokrwienie oraz inne zaburzenia elektrolitowe. Niedokrwienie jest dość mało prawdopodobne ze względu na występowanie zmian w wielu odprowadzeniach. W tym przypadku należy brać pod uwagę przede wszystkim incydent w OUN oraz zaburzenia elektrolitowe.

W zapisie widać również wczesną strefę przejściową, ze zmianą wychylenia zespołu QRS z ujemnego na dodatnie tuż przed odprowadzeniem V2. Oś elektryczna serca znajduje się w prawidłowym kwadrancie. Nie ma cech przerostu przedsionków.

SIUSUIIKUWU IllCgiUŁiiymi uuiaiiuim. i — i----

3. Załamki T w odprowadzeniu aVR prawidłowo mają wychylenie

dodatnie. Czy to prawda?

ypn 31X1 :ąp»M«lpo