I EKG 14-30 Oto kolejny przykład LVH z cechami przeciążenia. Tym razem | zadbaliśmy o kilka dodatkowych smaczków, przedstawiając zapis z migotaniem przedsionków i PVC. Na migotanie przedsionków wskazują zupełna | mrmiarowok1 rytmu oraz brak oczywistych załamków P. Falująca linia i/«'elektryczna w odprowadzeniu V| to przykład grubofalistego migotania i przedsionków: fala migotania jest bardzo wyraźna (spójrz także na górną
Rycinę 14-25). Porównaj ten zapis z artefaktami na początku i końcu prezentowanego EKG, które mają wygląd małych i wąskich iglic (dolna Rycina 14-25). Ważne jest, abyś potrafił odróżnić artefakty od prawdziwych nieprawidłowości. Właśnie z tego powodu nie usuwaliśmy artefaktów z zapisów prezentowanych w tej książce.
GruDofeteie migotanie przedsionków
Rycina 14-25
Artefakt
EKG 14-31 Kilka zapisów wcześniej wspomnieliśmy, że w niektórych przypadkach LVH widać małe zalamki q w odprowadzeniu V*, które wiążą się z miseczkowatym, wklęsłym ku górze odcinkiem ST. Oto takie EKG. Cechy LVH są oczywiste, ale nie widać typowych cech przeciążenia.
Taki typ obrazu przeciążenia spotyka się u pacjentów z dużym powiększeniem (rozstrzenią) lewej komory. Przyczyną powiększenia komory jest przeciążenie objętościowe (niedomykalność aortalna, ciężka niedomykalność mitralna ild.), a nie zwiększone obciążenie następcze (nadciśnienie tętnicze). To dość złożona kwestia i wspominamy o niej tylko dlatego, abyś nic byt zdziwiony, jeśli zobaczysz takie zmiany w ocenianym EKG.
EKG 14-31 Dr J. Willis Hurst wyróżnia dwa typy obrazu LVH w EKG. Pierwszy z nich jest związany z przeciążeniem ciśnieniowym, które występuje w przypadku nadciśnienia tętniczego lub utrudnienia odpływu krwi przez zastawkę aortalną. Ten typ jest związany z wklęsłym ku dołowi obniżeniem odcinka ST oraz odwróceniem załamka T, które omówiliśmy wcześniej. Drugi typ jest spowodowany przeciążeniem objętościowym (wzrost ciśnienia końcoworozkurczowego) z przerostem komory (ciężka niedomykalność aortalna lub mitralna). Obraz tego typu LVH jest podobny do prezentowanego: występują małe zalamki q, a odcinek ST jest wklęsły ku górze.