DSCN8055

ROZDZIAŁ 14 > ODCINEK ST IZAIAMEK T

i

362

Cif n STUDIUM LłMJ PRZYPADKÓW:

Zawał serca czy coś innego?

S

Najtrudniejszym zadaniem stojącym przed każdą średnio zaawansowany osoby uczącą się interpretacji EKG jest ustalenie czy zmiany odcinka ST i ułamków T wynikają z zawału, czy z mniej groźnej patologii. W celu porównania zapisów jednego i drugiego rodzaju pokażemy Ci teraz po 20 przykładów EKG każdego z tych typów, umieszczonych obok siebie. Zauważ, że używajyc określenia „dobre", nie mamy na myśli zapisów prawidłowych, ale raczej przedstawiających „niniejsze zło" w porównaniu z zawałem serca. A zatem zaczynajmy.

Dobre: EKG 14-32A Te załamki ST wykazują zmiany typowe dla LVH i cechami przeciążenia. Zwróć uwagę na występujące w całym zapisie asymetryczne zalamki T.

Złe: EKG 14-32B Dla porównania, te odcinki ST są płaskie oraz uniesione lub obniżone. Zwróć uwagę na to, że są one uniesione w odprowadzeniach znad ściany dolnej, Ił, III i aVF, oraz obniżone w odprowadzeniach dających lustrzane odbicie poprzednich, czyli I i aVL. Takim lustrzanym zmianom poświęcimy więcej uwagi w Rozdziale 15. Na razie zapamiętaj, że w przypadku AMI zmiany widoczne w odprowadzeniach I i a\'L powinny być przeciw stawne do zmian w odprowadzeniach II, III i aVF. Zwróć uwagę na patologiczny zaiamek Q w odprowadzeniu III.

Pamiętaj, że EKG, podobnie jak większość badań dodatkowych, nie może być interpretowane w oderwaniu od innych danych. Chodzi nam o to, że zawsze powinieneś wykorzystywać wszystkie dostępne informacje, zanim postawisz ostateczne rozpoznanie. Bierz pod uwagę całość obrazu klinicznego. Jeśli zapis wygląda na nieprawidłowy, a pacjent czuje się dobrze, zakwestionuj rozpoznanie. Czy to może być tętniak pozawałowy? Może przez pomyłkę oglądasz zapis zarejestrowany u innego pacjenta? Może to nieme niedokrwienie? Może zaburzenia elektrolitowe? Zawsze łącz wnioski wynikające z EKG z tym, co wiesz o pacjencie. Jeśli coś nie pasuje, ma to swoją przyczynę.