DSCN8373

w palisadzie jest zmienny po wysokości. Tak skomplikowane łopatki wykonuje się jednak w nielicznych wentylatorach. Nąjczęściej są wykonane, j_ak podano na rysunku 7.5, gdzie profil w każdym przekroju ma ten sam kształt a zmienne są tylko kąty ustawienia profilu Bp w palisadzie.

Rys. 7.4. Przykład zwichrowania łopatki o zmieniąjącym się kształcie wzdłuż wysokości łopatki

Rys. 7.5. Układy wektorów prędkości dla trzech przekrojów wieńca osiowego u podstawy łopatki, w połowie i u wierzchołka łopatki

Przekroje wykonano u podstawy, w połowie wysokości (czyli na promieniu połowiącym wydąjność) i u wierzchołka łopatki. Dla każdego przekroju przedstawiono układy wektorów prędkości. Kąt ustawienia profilu w palisadzie zmniejsza się, idąc od średnicy D_w do D_z. Powoduje to zmniejszenie kątów łopatkowych pi i P2 oraz zwiększenie prędkości względnych w\ i w o, przez co zmniejsza się przyrost krętu r - Ac_u w kierunku, jak pokazują nierówności

A/* c A/* c Ap    (7.1)

7.1.3. Kinematyka przepływu i osiągi stopnia

Zakładając, że gaz płynie stycznie do łopatki, trójkąty prędkości przedstawione na rysunku 7.5 pokazują, jak pracuje łopatka wzdłuż swojej wysokości. Pomijając straty na profilach, przy zachowaniu założeń do równania wirnika, łopatki przekazują do gazu energię w postaci spiętrzenia całkowitego, które wynosi

I ^APcUor = P ' “ • (^c2u ~ ^clą) ~ P ' ^r <° '    ^t7<2)

gdzie:

podstawa r_w

C,~C,

IC“00'»

połowa r

C,-C,

—    gęstość gazu,

—    promień usytuowania przekroju w stopniu (palisadzie).

121