s, /. Algorytm Newtona-Raphsona 63
f(x)=f(xo)+f'^°hx-x0)+f"(*0\x-x0f+... = 0 (5.3)
Jeżeli odrzucimy wszystkie wyrazy rozwinięcia rzędu wyższego niż 1, otrzymamy równanie przybliżone:
/(*)*/(*o)+/'(*oX*-*o)“0
Występującą w powyższych wyrażeniach pochodną/'(x0) interpretuje się jako nachylenie stycznej do krzywej /(x) w punkcie x0. Po przekształceniu otrzymamy:
Aby otrzymać lepsze przybliżenie niż Xj, stosujemy opisaną procedurę, lecz tym razem w stosunku do przybliżenia xx itd., aż do zadowalającego rozwiązania. Rozwinięcie funkcji f (x) w szereg Taylora wokół punktu x0 i odrzucenie wyrazów rzędu wyższego niż 1 można interpretować następująco:
- funkcję f (x) zastępujemy funkcją liniową
wM=/(*o)+/’(*oX*-*o) (5-6>
- funkcja w(x) przyjmuje w punkcie x0 tę samą wartość, co funkcja / (x), a jednocześnie pochodna funkcji w(x) w punkcie x0 ma tę samą wartość, co pochodna funkcji/(x)
- dokładne rozwiązanie Xj równania w(x) = 0 jest przybliżonym rozwiązaniem równania/(x) = 0.
Reasumując, można stwierdzić, że algorytm Newtona-Raphsona rozpoczyna obliczenia od pewnego punktu startowego i znajduje rozwiązanie poprzez serie kolejnych iteracji określonych formułą:
f(xn)
(5.8)
xn+i x„
Dla przykładu zastosujmy algorytm Newtona-Raphsona do równania (5.2):
*n+i =
x„+eJt" -2 1 + e*"
(5.9)
Przyjmując za punkt startowy x„ = 2, otrzymamy ciąg zmierzający do rozwiązania, przedstawiony w tablicy 5.1. Zauważmy, że od 4 iteracji wartości xn i x„+1 pozosta-
Tab. 5.1. Ciąg iteracji Newtona-Raphsona dla równania (5.2)
n |
*n |
*ir+1 |
0 |
2,000 |
1,119 |
1 |
1,119 |
0,582 |
2 |
0,582 |
0,449 |
3 |
0,449 |
0,443 |
4 |
0,443 |
0,443 |
5 |
0,443 |
0,443 |