DSC88 (7)

^    ipMm w nra— tdMhacniH> w ck>—ją wtaw

"w*™* caesos «S^*=" =rgcś iatp ź*« mńat wzgiędon insegp). Spoiród tjch wamta/m s^icęsrf. ik>r da tcott łzeba nać.

*1 (mUi^i icwcsęocTjnK Nes aHoan^

-»■ Ifi (dbss

* K» Orośmy Sc^r iksąraacatpl

- Y _v c^i:    . ota %«łs«: profrakcji wkijia w aągu raka wypracuje, wydajność).

A<iąjkarrTSC»qBsytk>l_fcB_t*^K_w>K^V₁ =V_Z 'Aymaąi wwrunr IL ęwktne wdnrosd fecboicae V, podobny okres eksploatacji, mniejsze nakłady ;r.wcst>vyjwr. nń^ac testy Niecące).

<K_łŁy,*Y^

Wwrunt l «>«p ń^sąci nakładów awayttjgfck. ale mmejszyck rocz^fck kosztów eksploatacji.

V - l&wAI -p\ragbi to w cysfanr wczaq obncki kosztów w pmówsaas z wariantem 2.

K*;-Kfc - Ak.AXxa>AŁi>il Jk.** l/s,s<M/AI;

Ssokacn wacancu jdat IW3 id =? I(r -s) 20; Mxxxrr4C*xm -> min * tak teź możemy szukać wariantu kot^RWja

^n?T«iekCV>U ^^>^K4t<K«;V|»Vi

Tkoetw 10 parowie w rachunku rocznym. IrnHar*!!^ -► mat, [(s+r^HK* -*■ min - z tego -wybieramy wariant PrgyyndeŁ Dck>J^n*>*^K^< K*i V, >

Ttasba rrrrbczvc jakie boi* pełne kcszty w przeliczenni aa 1 szl.: [I(s+t)^^^V —* min, wskaźnik efekrywwosca - E%.*PVS“*?^wlk*j V -*    - wzysknpesuy koszt jednostkowy.

r» Ocena ndedn wyimaiw inqncviaMfOŚ«krniTcfc w radhuakn roczarm ? — aa,

- łods^^cwry wskaodk (jfeiriwwid bezpośredniej w zł,

3^-nakłady igacgycyjne ł aartOraris.

P - wSećkasć pccviukgi w jediMda^MtminycłC K^-tos^fbieyg fł^ivS«i,

S - srsdtta wazooi sacęn socrtyrarjL Okre&i się ctłpcsy irnoETyzarrur:

sarna odpisów (roczny koszt snortyzacji)-śsskaą wuoq stopę amuęrzagi określa się ze wzoot s=YAIT?.

Omwiny wzór per rwocanych parametrach 3^ P może posłużyć do analizy wiełn wariantów in«wsyvvin>ndb i produkcyjnych. Dk każdego z wanmtów określamy P„ V* V_m V_m P^> V_r> z uzyskujemy kosa produkcji jednej saaki ?„ V, - potrzebna (postulowana) produkcja, czyfi wydajność, P_A V. — max wydąjaaść urcądtEesśa (aa mestiwa prorfrdrja), V_r - miirinaha graniczna wielkość produkcji (min z pmbasidaaiabsaóiy

V_r< V*S V. -w przypadku urządseaia, P_r< V₉ - w przypadku produkqX Produkcję max określi popyt na rynku. Współczynnik e£±tywcacód powinien być wyznaczany dla wielkości produkcji postulowanej E={J-(rł-s)+K_ł,]/P. -♦ml Jest to ocena wzglcdsa jednego wariaora względem dngiega.

IŁ Dlgtikresyn rachwwck łnfcwim | prrrkjad jego zastosowania

Odsetki - docbod. kfcVy przynosi fundusz. Odsetki od lOCtzł za rok nazywamy stopą procentową; r-jednostkowa skfaproceBicwa.

Opi-wcewlowwie pawme - jeadi dnŁyamc odsetki do fondnsni nie są oprocentowane w następnych latach. OproceattruR sktaduac - odsetki są dnhrraor do funduszu podlegającego oprocentowaniu. Np. po roku po 2 lasach J^J+JrKHPrjT-JCl+r)². po t lalach V=3(Hiif - procent składowy. Wartość początkowa fuodesna Jpby opiooealawanm składowym w dagu tl* = 3,. (to)^Ł-czynnik oprocentowujący. Dywkaotawanie - ustalenie wartośd początkowej fimrhtsra na podstawie jego wartości końcowej.

Dyskontu-to rocuca między wannfirią końcową a początkową funduszu: P^JęJ.

Zdyskontowana wartość funduszu wynosi Ji*XPdf.

Określona wartość początkowa fi^Arewr >«V(l+r) -V lĄl+r)^3*-^, * - współczynnik dyskontujący (zawsze

>1).

Długookresowy ru^uwek dyskontowy może być stosowany:

a)    tSa ooesy bezwzględng efekrrwwosd danej inwestycji,

b)    dla oceny uzgłędag warianiwr technołogtcsagch,

c)    & oceny peuówmacaęj waiiartón inwestycyjno - produkcyjnych Oceu wt^du:

gdzie:

C - wskaźnik efektywności wzgkdaq w ujęcia wadołetnim,

It - nakłac^f icwcstycype poniesioac w kokyyA latadb okresu obliczeniowego,

K<-koszty bieżące poaiesiooe wkokjaydi łatadi okresu obłkaeiuowcgo,

P,- wieikoSd pro<ktoy poaiesiooe w kakjnycb baacb okresa ohiKzcniowegn

-3-