DSC89 (7)

M^=ab+it,

b - okres budowy w latach inwestycji,

n-odwrotność średniej walonej stawek amortyzacji n=J/s.

Ooeaabanględiłi:

G"X9t(Wr    - formuła różnicowa,

W_t—wartość produkcji,

A- nakłady inwestycyjne,

K*-koszty bieżące,

E-©k(WrK0]/[2)it*Jt]>l * formuła ilorazowa.

19. Ocena bezwzględna wariantu inwestycyjnego w rachunku rocznym Istnieją konkretne kryteria, klóre musi spełniać dany wariantby brać go pod uwagę.

I    sposób - porównanie efektywności bezpośredniej z ceną.

II    sposób - znając wielkość produkcji i cenę rynkową, porównuje się warianty z ceną rynkową:

E_lf-[J*(rfs>t-K_ł,]/P-o**g<i+s>«_byW_i<l,

Er- efektywność rynków*.

P*c - wartość globalna.

HI sposób - określenie wielkości rocznego zysku:

Z-P-o-JCi+sj-Kb-Wj-JCr+sj-Kb^O -*• max,

Od wartości produkcji odejmuję pełne koszty produkcji =zyśk. Na podstawie tego można określić kiedy produkcja jest nieopłacalna.

IV    sposób - obliczenie granicznego wariantu wielkości produkcji:

PpC-J(rts>Kb-0,

P_r^<)phO-KąfP^O,

P_r“J(r+s)/(c-Ky),

licznik - koszty stałe, mianownik - zysk jednostkowy.

V    sposób - określamy graniczne max koszty produkcji:

W_g-J(i+s)-K£0,

Kb - koszty bieżące,

W_g=J(r+s)+Kb - dla granicznego przypadku - wielkość produkcji [J(r+-s)+Kb]/P=c.

22.    Dlaczego wzrost wielkości produkcji obniża jednostkowy koszt nrodukcil

O obniżce jednostkowego kosztu produkcji przy wzroście wielkości produkcji decydują koszty zmienne. Koszty zmienne to takie, które potrafimy wyrazić jako funkcję wielkości produkcji. Koszty zmienne dzielimy na;

a)    proporcjonalne - koszty rosną wprost proporcjonalnie do wielkości produkcji koszt jednostkowy =* constans,

b)    progresywne - koszty rosną szybciej niż wielkość produkcji => koszt jednostkowy rośnie,

c)    degresywne - rosną wolniej niż wielkość produkcji => koszt jednostkowy maleje,

d)    regresywne—rosną, gdy produkcja maleje.

90% kosztów zmiennych ma charakter kosztów zmiennych degresywnie.

Większość kosztów ma charakter kosztów zmiennych, więc również koszty działalności przedsiębiorstw mają charakter kosztów zmiennych degresywnie. Zatem jeżeli chcemy obniżyć koszt jednostkowy to musimy dążyć do wzrostu produkcji.

23.    Przeprowadzić analizę całkowitych całkowitych kosztów własnych w układzie kalkulacyjnym Wymagania aby z analizy można wyciągnąć poprawne wnioski:

a)    analiza z co najmniej 3 lat,

b)    w okresie objętym analizą nie mogą nastąpić istotne zmiany w asortymentowej strukturze produkcji -przedsiębiorstwo nie mogło nagle zmienić swojego charakteru,

c)    w okresie objętym analizą me mogły nastąpić zmiany cen, taryfy stawek. Jeżeli one następują stosujemy współczynniki przeliczeniowe inflacji.

Analiza kosztów polega na:

1)    Porównaniu kosztów rzeczywiście poniesionych w okresie z kosztami planowanymi do poniesienia oraz z kosztami poniesionymi w latach poprzednich,

2)    Porównanie dynamiki całkowitych kosztów własnych z dynamiką produkcji oraz dynamiki poszczególnych rodzajów kosztów wchodzących w skład całkowitych kosztów własnych i dynamiką produkcji (dynamika • tempo zmian, przychód - wartość produkcji),

3)    Ustalenie wskaźników struktury całkowitych kosztów własnych,

4)    Rozpoznanie przyczyn odchyleń wskaźników dynamiki i struktury,

5)    Porównanie struktury kosztów badanego przedsiębiorstwa ze strukturą kosztów przedsiębiorstw podobnych