DSC05

PRZECIEŻ

Pod każdym wierszem płynie czarna rzeka,

A źródło tego pragnienia, które jest w imieniu, Też pewnie jest pod ziemią.

Za oknem rozkwita bukiet fajerwerków, Cudze święto, czemu się Nie przyłączysz?

Potem ci powiem, że ten błękitny Toast z błystką lodu na dnie Był przecież za twoje zdrowie.

Mocny ten czas, w środku Burzy używek, w samym brzuchu Wielkiej ciemnej matki

0    której mówią poważne Naukowe źródła.

Póki co noc podchodzi

Nam pod próg

1    lepiej żeby każdy

Miał własną nieprzemakalną kołdrę.

Niech nie wystają stopy,

Tyle z nich można wyczytać Kilometrów, ani włosy,

We włosach wielkie pająki Lubią wić sobie gniazda I rano trzeba ciąć, golić głowę

Aż się pojawią kontynenty I kształty fioletowych mórz.