DSC15

20

KAZIMIERZ MERBDYK

i obrony narodowej (w którym udział handlowych, bezpośrednio biorąc, efektów działalności jest stosunkowo mały) pracuje w Polsce tylko ok. 3% wszystkich zatrudnionych.

Tabela 1.2. Zatrudnienie w Polsce według działów gospodarki narodowej (w ty*, osób)

Sferj- działalności	Lata
	1970	1981	1990	1993	1995
Ogółem,	15 175	17419	16 511	14 761	14 968
w tym:
1. Przemysł	4 453	5 237	4 620	3 641	3 729
2. Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo	5 393	5 350	4 559	4 021	4 032
3. Handel i naprawy	1 046	1 356	1 389	1 982	1 903
4. Budownictwo	1 075	1 294	1 243	881	827
5. Transport, składowanie i łączność	940	1 108	932	823	838
6. Edukacja	670	860	800	871	896
7. Obsługa nieruchomości i firm	400	620	620	570	554
8. Ochrona zdrowia i opieka socjalna	425	632	901	989	1 003
9. Administracja publiczna i obrona
narodowa	241	226	260	337	381
10. Pośrednictwo finansowe	137	156	181	221	268
11. Hotele i restauracje	X	X	160	170	186
12. Pozostała działalność usługowa,
komunalna, socjalna i indywidualna	X	X	420	336	335

* - szacunki własne

Źródło: Rocznik Statystyczny 1972, 1982, 1993, 1996, GUS, Warszawa.

1997*

15 200

3    800

4    000 I 880

830

85f

$5

ij

1.2. PRAKSEOLOGICZNA STRONA DZIAŁALNOŚCI PRODUKCYJNEJ

Działalność gospodarcza posiada, jak każda zresztą działalność społeczna, wyraźne aspekty prakseologiczne, powinna więc być rozpatrywana w kategoriach racjonalności. W przekroju prakseologicznym gospodarka to podobnie jak całokształt ludzkiej aktywności zespół działań społecznie efektywnych (sprawnych). Istotny jest zatem problem celów, środków i stosowanych metod działania.

Realizacja działań nazywanych gospodarką wymaga zastosowania dwu co najmniej obiektów: rzeczy charakteryzujących się różnymi parametrami fizycznymi oraz ludzi reprezentujących rozmaite cechy kulturowe, psychiczne, zawodowe, a także odmienne interesy.