Zawiesina pod ciśnieniem doprowadzana jest do prasy i układem kanałów żopływa do poszczególnych komór. Filtrat, po przejściu przez tkaninę, spływa wyżłobieniami w płytkach do kanału odpływowego. Proces prowadzi się aż do flttpdnienta ram. Po zakończeniu filtracji, płyty i ramy są rozsuwane, a osad ■Kiwany do zbiornika pod filtrem. Do filtracji z przemywaniem osadu stosuje się prasy mające dwa rodzaje płyt. Wadą pras filtracyjnych, prócz okresowej ftacy, są wysokie koszty robocizny.
Bardzo często stosowanym filtrem jest, należący do filtrów próżniowych
0 działaniu ciągłym, filtr bębnowy komorowy. Jego głównym elementem jest pusty bęben z perforowaną powierzchnią pobocznicy, pokrytą tkaniną filtracyjną. Bęben, częściowo zanurzony w wannie wypełnionej zawiesiną, obraca się z niewielką prędkością. Bęben podzielony jest promienistymi przegrodami na sekcje, z których każda, przez kanał w pustym czopie wału, łączy się z głowicą rozdzielczą, łącząc kolejno sekcje bębna z przewodami próżni t sprężonego powietrza. Filtr taki można zatem traktować jako układ szeregu niezależnych od siebie nucz (komór). Filtr jako całość pracuje w sposób ciągły, natomiast praca poszczególnych komór jest okresowa; w każdej z nich zachodzi kolejno pełny cykl: filtrowanie, przemywanie osadu, jego osuszanie
1 odbiór. Schemat filtru bębnowego przedstawia rysunek VI. 11.
W bardzo podobny sposób działają filtry obrotowe tarczowe. W nich, powierzchnie filtracyjne tworzą powierzchnie boczne szeregu tarcz umieszczonych na wspólnym wale.
141