DSC(27

sobą (głowa; ogon) i powstają podstawowe jednostki bodowy miłnutubuł I shipowatc protofilamenty. Pojedynczą mikrotubulc buduje najczęściej 13 protofilamcnłów. Trzeci rodzaj y-tubułina. nie wchodzi w skład mikrołubułi. Spełnia mtomiist funkcje „organizatora" polimeryzacji! mikrotubuli.

Pojedyncza mikrotnbuia jest strukturą polarną. Koniec mikrotubuli, na którym eksponowana jest y-t u h u lina nazywa się „końcem piw'* (+). koniec przeciwległy gdzie rozpoczyna się nukłeacja mikrotubuli, to „koniec minus". 2 mikrotubulamt związane są białka towarzyszące - matorycznc i ińemotoryczne. Blaika te regulują dynamikę i organizację mikrotubul.

MikroCubolc w kotndckach nie dzielących sie

Mikrotubulc obecne są jaka mikrotubule korowe (kortykalne) i promieniowe (radialne).

Główne funkcje mikrotubul w niedziclącej się komórce roślinnej to:

L „kanalizowanie" potencjału ciśnienia    ^

2. regulacja kierunku powiększania się komórki

Mikrotubulc w komórce dzsctaceisic

W komórce przygotowującej się do podziału, w łazić Gz, przed pełną kondensacją chromosomów, mikrotubulc formują dość wąskie pasmo znane jako pasmo przcdprofaaowe (zawierające lakzc mikro liJamenty). Wskazuje ono płaszczyznę podziału komórki. Pod koniec fazy Gj i w czasie pro fazy, mifcrołubntć występują również na powierzchni jądra tworząc tzw. wrzecioao profnzowe. Przebieg mitozy u roślin i zwierząt jest podobny, tony jednak kształt wrzeciona kariok indycza ego (zbudowanego głównie z mikrotobut). Swoiste dla komotfci roślinnej wrzeciono cytokiuciyrzae, fragmoplnst (złożony z mikrotubuł i mikroitlamcntów) pełni kluczową rolę w powstawania przegrody, a później ścamy troędzy podrickmywii jądrami.