wyprzedzający napięcie o kąt 90°, zmniejsza składową bierną prądu pobieranego z sieci. Zmniejszenie to wyraża wzór:
P
K =Iib Jt2b =Iicz tgtp, -IIcz tg<p2 = — (tgcp, tg<p2), (6.106)
wobec tego
p
toCU = — (tg<p,-tgcp2), (6.107)
skąd szukana pojemność kondensatora / P
C = ——r-(tg«p, - tg<p2). (6.108)
©u
Powyższy rodzaj kompensacji określa się jako .kompensację częściową, w odróżnieniu od kompensacji zupełnej, przy której prąd bierny pojemnościowy pobierany przez kondensator jest równy składowej biernej indukcyjnej prądu pobieranego przez odbiornik; te dwa prądy mają przeciwne zwroty. W tym przypadku pojemność kondensatora potrzebnego do kompensacji zupełnej wyznacza się przez podstawienie we wzorze (6.108) tp2 = 0. Zatem tgcp2 = 0 i wzór przyjmuje postać:
C = —tgcp, • (6.109)
coU
W praktyce zwykle nie stosuje się kompensacji zupełnej, gdyż w związku ze zmieniającym się statystycznie w zakładzie przemysłowym obciążeniem zwiększa się również prawdopodobieństwo wystąpienia niekorzystnego przekompensowa-nia, tj. zmiany charakteru odbioru jako całości z indukcyjnego na pojemnościowy.
W zależności od możliwości technicznych wprowadza się kompensację indywidualną lub grupową. Kompensacja indywidualna polega na dołączeniu kondensatora bezpośrednio do zacisków danego urządzenia, natomiast w kompensacji grupowej baterię kondensatorów lub kompensator synchroniczny instaluje się w rozdzielni zasilającej grupę odbiorników lub cały zakład przemysłowy.