etyka璦ma8

etyka璦ma8



Sumienie - dyspozycje cz艂owieka do immanentnych i krytycznych ocen w艂asnego post臋powania rozpatrywanego z pozycji skutk贸w dzia艂ania. 殴r贸d艂o odpowiedzialno艣ci za indywidualne czyny cz艂owieka.

Sumienie to zdolno艣膰 reagowania na dobro lub z艂o moralne, tak偶e w odniesieniu do wrogich ludziom czyn贸w bli藕nich.

Wp艂yw na sumienie maj膮:

-    zakazy i nakazy okre艣lone przez zbiorowo艣膰, kszta艂towane w drodze internalizacji norm

-    uczucia rodz膮 si臋 z poczucia odpowiedzialno艣ci za w艂asne post臋powanie

-    obawa przed transcendentaln膮 kar膮; dla ateist贸w przekazane w wychowaniu poczucie wstydu lub strachu przed gniewem spo艂eczno艣ci (prawo karne)

-    wola spe艂niania wa偶nego obowi膮zku i oczekiwanie na p艂yn膮ce z tego zadowolenie

Normy moralne to podstawa wszelkich system贸w spo艂ecznej kontroli.

Norm moralna to zdanie kategoryczne lub hipotetyczne, bezwzgl臋dnie lub warunkowo wyst臋puj膮ce w postaci nakazu lub zakazu.

Maj膮 charakter uniwersalny, s膮 cz臋sto u艣wi臋cone w etykach religijnych np. w normach:

-    nie zabijaj

-    nie kradnij

-    nie cudzo艂贸偶

-    szanuj starszych

-    nie zazdro艣膰 innym

-    nie oszukuj (nie podawaj fa艂szu zamiast prawdy)

-    b膮d藕 uczynnym

Normy moralne mog膮 posiada膰 r贸偶n膮 hierarchi臋 czyn贸w adresat贸w i zwolennik贸w. Mog膮 by膰 te偶 r贸偶nie interpretowane. Nie wyst臋puj膮 tez samodzielnie lecz zawsze jako uzupe艂nienie norm prawnych i obyczajowych.

Czyny moralne to akty dobrej woli, mi艂o艣ci, sympatii, wsp贸艂czucia, itp. Pozbawione jakiegokolwiek nacisku z zewn膮trz lub wynikaj膮ce z ch臋ci przypodobania si臋. Inaczej s膮 to dzia艂ania nakierowane na drugiego cz艂owieka i maj膮ce na celu jego dobro wype艂niane bez przymusu.

Wyst臋puj膮 dwa rodzaje czyn贸w moralnych ze wzgl臋du na ich charakter:

1.    dobre

2.    z艂e (ujmuj膮ce dzia艂ania nakierowane na szkod臋 cz艂owieka)

Wyst臋puj膮 tez dwa rodzaje czyn贸w ze wzgl臋du na czas ich trwania:

1.    kr贸tkotrwa艂e (jednorazowe akty, rzadko wyst臋puj膮)

2.    d艂ugotrwa艂e (ci膮g艂e stany poszerzania pola przejawianego dla innych dobra)

Post臋powanie moralne to zwykle przestrzeganie norm moralnych, obyczaj贸w panuj膮cych w danej zbiorowo艣ci, adaptowanych warto艣ci uznanych przez ni膮, wype艂nianie nakaz贸w obowi膮zku wedle panuj膮cych regu艂 z poczuciem pe艂nej odpowiedzialno艣ci za to, co si臋 robi w 偶yciu.

2


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
> etyka a teologia moralna - teos - nauka o Bogu. ETYKA W艁ADZE DUCHOWE CZ艁OWIEKA Rozum z natury
W艂adys艂aw Kobyli艅ski wzgl臋du na ograniczono艣膰 d贸br stoj膮cych do dyspozycji cz艂owieka. Poniewa偶
drama cw Rozdzia艂 i. Kszta艂cenie podstawowych dyspozycji cz艂owieka 1. Postawa tw贸rcza Nie to, co jes
Image006 70 PEDAGOGIKA EMANCYPACYJNA lazki i odkrycia nauki, a tak偶e powinna/mu-si przygotowa膰 cz艂ow
Rys. 2. Miejsca, sposoby i charakter przygotowania cz艂owieka do pracy (model w艂asny). umiej臋tno艣ci
?egna?ek9 Wej艣cie 1* powoda powinny one rrae膰 struktur臋 Hierarchiczn膮, stosownie do obowi膮zuj膮-sbh
Etyka w s艂u偶bie publicznej d膮偶膮 do osi膮gni臋cia cel贸w danej instytucji; warto艣ci te maj膮 zatem szersz
Etyka w s艂u偶bie publicznej dost臋pu do akt i dokument贸w, uzyskania uzasadnienia decyzji administracyj
I. PEDAGOGIKA I FILOZOFIAi 1. Wychowanie jako powodowanie relacji cz艂owieka do prawdy i dobra Termin

wi臋cej podobnych podstron