farma024 (2)

24

Jaskra otwartego (szerokiego) kąta przesączania

W tego typu jaskrze szerokość kąta przesączania jest prawidłowa a więc dostęp cieczy wodnistej do utkania beleczkowego nie jest ograniczony; przyczyna tkwi w zmniejszonej drożności utkania beleczkowego, co może być uwarunkowane genetycznie [—► jaskra pierwotna otwartego kąta; występuje bardzo rzadko] lub występować wtómie/jako konsekwencja innych chorób oczu lub chorób ogólnych [—»■ jaskra wtórna otwartego kąta; dochodzi do zatykania utkania beleczkowego ("zamulenie" otworków kąta przesączania) np. przez melaninę, białka soczewki, złuszczone komórki, kruszywo komórkowe].

Jaskra wąskiego (zamykającego się) kąta przesączania

W tego typu jaskrze struktura utkania beleczkowego jest prawidłowa, lecz dostęp do tego utkania jest upośledzony; jest to spowodowane nieprawidłowością tęczówki —* jej część obwodowa znajduje się zbyt blisko rogówki —> dochodzi więc do zwężenia kąta przesączania; ta wada może być uwarunkowana dziedzicznie —* mówimy wtedy o jaskrze pierwotnej zamykającego się kąta; spowodowana jest ona wrodzoną dysplazjąwięzadeł grzebieniastych* (goniodysgeneza). Jaskra wtórna zamkniętego kąta wynika ze zmian w obrębie kąta przesączania, stanowiących powikłanie innych chorób oczu, w następstwie których doszło do mechanicznego utrudnienia prawidłowego dostępu cieczy wodnistej do siateczki beleczkowej. Przeszkodę tę mogą stanowić: patologiczna nasada tęczówki, guzy, nieprawidłowe naczynia, zrosty powstające w obrębie źrenicy, bądź zmiany związane z soczewką i in.

* Więzadła grzebieniaste są integralnym elementem kąta przesączania; są to różnych kształtów i rozmiarów wyrostki tęczówki, które penetrują obwodową rogówkę na granicy z twardówką. Pełnią one rolę filarów tkanki naczyniowej w kącie przesączania. Wysokość więzadeł grzebieniastych warunkuje stopień szerokości kąta przesączania. Im więzadła wyższe, tym kąt przesączania szerszy.

Dodatkowe uwagi:

© Trwają dyskusje nad poprawnością stosowanych pojęć - szczególnie dotyczy to określeń: jaskra wrodzona/pierwotna i jaskra wąskiego kąta/zamkniętego kąta; czasem te określenia są traktowane synonimowo, co nie jest tak do końca poprawne. Jaskra wrodzona oznacza bowiem obecność choroby przy narodzinach a „pierwotna” odnosi się do jaskry dziedzicznej, do której mogą istnieć predyspozycje wrodzone, lecz nie musi ona występować w chwili narodzenia. Istnieją także problemy dotyczące różnic między określeniami „wąski [zamykający się] kąt przesączania” i „zamienięty kąt przesączania”. Oba terminy dotyczą, upraszczając nieco, szerokości kąta przesączania, co określa się podczas gonioskopii. W jaskrze pierwotnej wrodzone zwężenie kąta przesączania może sprzyjać jego zamknięciu, ale istnieją trudności w ustaleniu, czy ciśnienie wewnątrzgałkowe wzrasta jeszcze przed zamknięciem kąta. Wydaje się, że oba terminy oznaczają po prostu kolejne fazy tego samego zaburzenia wrodzonego (—> jaskra wąskiego (zamykającego się kąta) prowadzi do jaskry zamkniętego kąta).

•    Jaskra prawie zawsze jest skutkiem zakłóceń w odprowadzaniu cieczy wodnistej.

® U zwierząt, takich jak pies i kot, najczęściej mamy do czynienia z jaskrą wtórną z wąskim lub szerokim katem przesączania.

•    Jaskra pierwotna z zamkniętym kątem przesączania oraz jaskra wtórna spowodowana przednim zwichnięciem soczewki to najczęstsze rodzaje jaskry przebiegające u psów w postaci ostrej —> tzw. ostry atak jaskry.

© Jaskra pierwotna jest u psów chorobą obustronną, ale występuje najczęściej niesymetrycznie, tj. proces chorobowy zajmuje najpierw jedno oko, a następnie drugie. Dlatego też po jej zdiagnozowaniu w jednym oku, należy wdrożyć leczenie profilaktyczne drugiego oka i regularnie kontrolować jego ciśnienie wewnątrzgałkowe.

•    Jeżeli istnieją szanse na zachowanie wzroku w oku z jaskrą, należy podjąć intensywne próby obniżenia IOP.

TM.