SWScan00360

WufctKh Qixł*ki

stanowi teoretyczną bazę dla tego typu działań re-halhIitacyjjiych Przykładem jest tu stanowisko Uiinzburga;

•    irakluiace rehabilitację psychologiczną jako element, jedną z form lehabilitacji leczniczej. Jci cele można podzielić na doraźne (np. przygotowanie pacjenta dci opernej i) i długofalowe (przygotowanie osoby nic pełnosprawnej do życia w środowisku. Przedstawicielem l ego pode jścia jest Hu lek;

•    tmklujące rehabilitację psychologiczną jako oddziaływania tmmanentnie zawajtc w rehabilitacji leczniczej, społecznej i zawodowej. Żaden z aspek tów rehabilitacji nie może być w pełni realizowany be/, udziału w nim oddziaływań psychologicznych. Reprezentantem tego podejścia jest Katach.

Pojawia się leż zupełnie odosobnione stanowisko, które nie włącza psychologu w ohs/ar oddziaływań psychologicznych.

Niewątpliwie najbardziej słuszne, choć jeszcze nic przyjęte powszechnie w organizacji procesu rehabilitacji, stanowisko reprezentuje piof. A. Kabsch - psychologia powinna przenikać wszystkie aspekty rehabilitacji i hyc obecna zarówno na etapie instytucjonalnego, jak i środowiskowego oddziaływania.

Kończąc wyjaśnienia terminologiczne, należy jeszcze wspomnieć o pojęciu mniej znanym w języku polskim i jak by zapożyczonym z kultury anglojęzycznej, niemniej jednak opisującym rzeczywistość bardzo ważną dla osób niepełnosprawnych. Chodzi tutaj o pojęcie Contmunlty Based Re.ka-biiUtiiioti które na język jiolski tłumaczone jest dwojako:

•    rehabilitacja środowiskową [Olreb.ski 1996);

■ rehabilitacja w społeczności lokalnej [Majewski

1W|.

Obydwaj autorzy, niezależnie od siebie, dokonali lego tłumaczenia, korzystając przy tym z różnych materiałów w języku angielskim. Bliższa analiza treści pizcz nich podawanych jako wyjaśnienia upoważnia do stwierdzenia, iż w rzeczywistości piszą o tym samym zjawisku.

22