INNE LEKI STOSOWANE W REUMATOIDALNYM ZAPALENIU
STAWÓW
1. Leki przeciwreumatyczne
1.1 Podział leków stosowanych w reumatoidalnym zapaleniu stawów Leki stosowane w terapii przewlekłych chorób reumatycznych mają różnorodną budowę chemiczną i, z wyjątkiem NLPZ, niezupełnie poznany mechanizm działania. Większość z nich wykazuje jednak zdolność do hamowania odczynów immunologicznych. Podział leków stosowanych w chorobach o podłożu reumatycznym obejmuje:
1. Leki pierwszego rzutu, czyli NLPZ.
2. Leki drugiego rzutu, modyfikujące proces zapalny, działające powoli i długo, wywołujące remisję. Poprawa kliniczna po stosowaniu leków drugiego rzutu dotyczy 18—45% chorych. Do tej grupy leków zaliczane są:
a) sulfasalazyna,
b) sole złota,
c) D-penicylamina,
d) łewamizol,
e) metotreksat,
f) pochodne chinoliny.
3. Leki trzeciego rzutu:
a) glikokortykosteroidy,
b) leki immunosupresyjne,
c) leki immunomodulujące.
4. Antybiotyki stosowane w przypadkach, gdy podłożem stanu zapalnego jest zakażenie bakteryjne.
Ogólnie leki grupy 2 i 3 charakteryzują się dużą toksycznością nie działają przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, ich działanie lecznicze rozwija się powoli. Stosowane są wyłącznie wtedy, gdy leki z grupy NLPZ okazały się nieskuteczne.
16