File0002 (13)

Profilaktyka i leczenie:

Należy pamiętać, że krążek międzykięgowy dotknięty procesem zwyrodnieniowym, podczas którego doszło do przerwania ciągłości pierścienia włóknistego oraz do tyłoprzemieszczenia jądra miażdżystego nigdy, pod wpływem jakiegokolwiek leczenia, nie powróci do normy. Jednak przy korzystnych dla niego okolicznościach może dojść do procesów naprawczych jakim jest zrost włóknisty trzonów kręgów w miejscu uszkodzenia krążka międzykręgowego. Trwa to kilkanaście miesięcy i pozwala na względnie prawidłową, niebolesną funkcję kręgosłupa lędźwiowo krzyżowego.

Złagodzenie ostrych dolegliwości bólowych uzależnione jest od spełnienia podstawowych warunków, do których należy:

-    nieprzerwane leżenie — do momentu ustąpienia ostrego bólu na łóżku ze sztywną ramą z materacem o grubości ok. 15 cm.

-    stosowanie miejscowo ciepła lub ciepła i zimna naprzemiennie

-    ulgę w dolegliwościach przynosi też zazwyczaj ułożenie w pozycji odbarczenia korzeni — na boku lub na plecach z podkurczonymi kończynami. Właściwe ustawienie kończyn dolnych stanowi zazwyczaj podstawowy warunek ustąpienia rwy kulszowej.

-    w celu spowodowania powrotu tyłoprzemieszczonego jądra miażdżystego na należne miejsce, stosuje się wyciąg, któremu zawsze musi towarzyszyć zniesienie lordozy lędźwiowej. Zastosowanie wyciągu pozwala nie tylko na unieruchomienie i rozciągnięcie przestrzeni międzykręgowych, lecz także określone podciśnienie w obrębie pierścienia włóknistego, które ułatwia powrót na swoje miejsce jądru miażdżystemu wypchniętemu ku tyłowi.

-    potrzebną stabilizację kręgosłupa lędźwiowego w okresie wstawania, czy wykonywania zajęć i czynności obciążających dodatkowo chory kręgosłup zapewniają tzw. niskie gorsety, prostotrzymacze, sznurówki półgorsetowe.

-    utrzymanie potrzebnej ochrony i stabilizacji mięśniowej chorego kręgosłupa stanowią codzienne ćwiczenia mięśni które w większości muszą być wykonywane w pozycji leżącej. W pozycji siedzącej czy stojącej ćwiczący musi trzymać plecy prosto.

W bólach krżyta przeciwwskazane są wszelkie ćwiczenia w pozycji stojącej połączone ze skrętem tułowia oraz ćwiczenia mięśni brzucha (siad z Manto z prostymi nogami).

-    z uwagi na szkodliwe obciążenia krążków międzykręgowych w pozycji siedzącej konieczne jest korzystanie z odpowiednich krzeseł i przybieranie odpowiednich pozycji.

-    nieruchoma pozycja stojąca zawsze doprowadza po pewnym czasie do przeciążenia odcinka lędźwiowego kręgosłupa, zapobiega temu tn.in. naprzemienne opieranie jednej nogi na niskim stołeczku.

-    w przypadku wykonywania pracy w pozycji siedzącej przy przymusowym ustawieniu tułowia (np. kierowcy) ważne jest korzystanie z odpowiednio ustawionego fotela, który zapewnia dobre podparcie lordozy lędźwiowej i właściwe ustawienie stawów biodrowych

-    bardzo ważna jest pozycja przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów - ugięcie stawów biodrowych i kolan przy wyprostowanym kręgosłupie.

Niezwykłe często przyczyną powstawania nieprawidłowego łańcucha biomechanicznego jest przykurczony mięsień biodrowe - lędźwiowy. Pogłębia on lordozę lędźwiową zarówno przy staniu, jak i leżeniu. Zgięcie kończyn dolnych zbliża przyczepy i powoduje spłaszczenie lordozy.

Do przykurczu tego dochodzi u osób prowadzących siedzący tryb życia i pracy. Od zniesienia tego przykurczu zależy prowadzenie leczenia.

Niekiedy przyczyną nieprawidłowego ustawienia miednicy jest przykurcz ścięgna Achillesa (często u kobiet chodzących w obuwiu na wysokich obcasach).