suwających się w związku z pędem do wychowania, charakteryzującym także nową epokę.
Z pędu do wartości bezwzględnych i z pędu do wychowania w duchu tych wartości jednostek, które to dążenia cechują Ruch Młodych, wynika z naturalną koniecznością pojmowanie wychowawczej działalności jako obowiązku. Wierząc głęboko, że dla realizacji szczęścia jednostek trzeba w nowych czasach, by psychikę swoją tak nastroiły, aby móc podążyć za nowemi prądami. Ruch Młodych ina wolę wychowywać wszystkich członków narodu w atmosferze swych ideałów. Ma wolę i poczytuje wypełnienie jej za obowiązek, ponieważ jest przeświadczony, iż wychowywanie w tym kierunku przyniesie szczęście narodowi i jednostce. Ponieważ zaś każdy człowiek ma prawo do realizacji swego celu jednostkowego przez właściwie pojęta, pracę dla dobra narodowego — przeto obowiązek wychowania rozciąga się na wszystkich członków narodu. Ponieważ dalej, pojmujemy w przeciwieństwie do starej epoki wychowanie nie jako udostępnienie możliwości stania się wykształconym, ale jako formowanie całości człowieka, jego umysłu, woli i uczuć: ponieważ dając wiedzę jednostce, chcemy jej także narzucić ramy etyczne i narodowe, w jakich tej wiedzy winna używać — przeto nie wystarcza do tak pojętego wychowania luźne oddziaływanie przez różne specjalnym celom poświęcone instytucje i organizacje.
Musi więc powstać obowiązkowa dla wszystkich jednostek w wieku wychowawczym organizacja wychowawcza narodu. Organizacja, która będzie współpracowała z szeregiem innych instytucyj, ale która będzie odpowiedzialna za całokształt wpływów' i skutków', które zapiszą się w duszy młodych pokoleń. Organizacja ta musi stwarzać w narodzie ten wszystkim wspólny pion moralny i ideowy, który sprawi, że między członkami narodu nie będzie sporów co do wartości bezwzględnych, ale jedynie, co do środków do realizacji tych wartości wiodących. Te ostatnie — dyskusje i przeciwieństwa są twórcze i dowrodzą życia organizmu, pierwsze zaś są ozna-
52