Elektrokardiografia
Elektrokardiografia
Tabela 1.1
Położenie serca |
Kierunek średniego wektora QRS w płaszczyźnie czołowej |
Podobieństwo ukształtowania zespołów QRS odprowadzeń aVF, aVL do QRS w VI, V6 |
pionowe |
od + 75° do + 110° |
QRS w aVF podobny do QRS w V6 QRS w aVL podobny do QRS w V1 |
pólpionowe |
od + 45° do + 75° |
QRS w aVF podobny do QRS w V6 QRS w aVL ma niskie napięcie |
pośrednie |
od + 15° do + 45° |
QRS w aVF podobny do QRS w V6 QRS w aVL podobny do QRS w V6 |
półpoziome |
od -15° do+ 15° |
QRS w aVF ma niskie napięcie QRS w aVL podobny do QRS w V6 |
poziome |
od 0° do - 30° |
QRSwaVF podobny do QRS w VI QRS w aVL podobny do QRS w V6 |
Sposób wyznaczania osi elektrycznej serca podano w skrypcie „Wskazówki do ćwiczeń z Fizjologii” pod redakcją W. Z. Traczyka - temat nr. 55 str. 190-194. Wyd.1990 r.
Uproszczony sposób umożliwiający określenie położenia serca
Ogólnie uważa się, że prawidłowy kierunek wychylenia osi elektrycznej serca zawarty jest pomiędzy -30° i + 110°. Mówimy, że występuje odchylenie osi elektrycznej serca w lewo lub w prawo, jeżeli wyliczona oś przekracza odpowiednio w lewo-30° lub w prawo +110°.
Ocenę osi elektrycznej serca ułatwia stwierdzenie charakterystycznego ukształtowania zespołów QRS w odprowadzeniach kończynowych dwubiegunowych. Zważywszy na to, że wielkość załamków Q lub S jest bardzo mała w stosunku do załamka R o znaku wektora decyduje znak zespołu QRS (+) lub (-).
Aleksandrów wyróżnia trzy typy elektrokardiogramu:
NORMOGRAM (zgodny) - zespoły QRS w odprowadzeniu I i III są dodatnie; oś elektryczna serca znajduje się pomiędzy +30° a + 90° LEWOGRAM (rozbieżny, sinistrogram) - zespół QRS w odprowadzeniu I jest dodatni, a w III jest ujemny; oś elektryczna serca ustawiona jest wówczas pomiędzy +30° a - 30°
PRAWOGRAM (zbieżny, dekstrogram) - zespół QRS w odprowadzeniu I jest ujemny, a w III jest dodatni; oś elektryczna serca ustawiona jest pomiędzy +90° a +110°.