nie są trudne do przewidzenia. Realizacja wizji Orwella wydaje się również dosyć prawdopodobna. W rej sytuacji systematyczne podnoszenie poziomu kultu-n bezpieczeństwa obywateli może być dobrą ^szczepionka" uodporniającą, nie tylko przed taką pułapką społeczną" L jaką przewidywał 'Orwell, ule również przed wielu innymiiu^arywnymi zjawiskami społecznymi, takimi jak korupcja alkoholizm, narkomanm. itp. Trudno byłaby powiedzieć. .ze mie idoę/czą one ptdakeMO spółeczstóiwa.
^itstmdno rnwntaz zauwBżyć, że w lak -ogólnie tpcwnęiBj tperapełaywń badawczej onronnośr ma przestrzeni weków :zHzwyEząj nie madążHłfi za potrzs-
-famnV-i»yTpHgrrwn«nOT> ferinai, u -TTrrnyrłb ^rfer??fń>Kmmrrh ii uł n-ram/riłi ńkraamfi
msnr>zznvró -Dvsihes en1 óv± zrazneowan} .^terzHiko dysunu'miecz?, pnirzi-barn: ższpeca=isw«Ł -laktssDE pndmlmu <a rmmliwisciami iicn ziesnikcneim. ■atwołi sense twcz/iMg/Hsy. .^[pnmnni^kmTg rT»yrPn«wmnramt>,_aTniffi7mi»-!iww dit'*HBninwamtt rnzżHDmiiiwcih. cdniłatitromafli w^gśfflmwr. w ®nn ońwiicE; baawco&cŻL u smńłacymyciŁ- dbząpwrib Ibpszsmu nufosnui saftie ztęan praihfe-men. M zmegnaśń asd guzSomc n enaarikEiiE Unibiru fagtgietszsńkPA^ b*g& gmS-micaćnw mamy- termu mwarzwswć: bądź tu nastaje ggpulisyczute ii tęsdtnnSE za r^lmF władżsfl. bądź: taż próba: poszukiwania nnpyifii. skuteczniejszych mir wcześniej to bywaścr rozwiązań. Pt^k&dnw mt poparcie tycfe tez dostarczają rrietyiko: smałizy rnstoryczne. aie takze współczesność:
Mylenie- a obronności w XXI wieku: nie dotyczy IB tyłka' zagrożenia wojennego.- kryzysów f konfliktów zbmjpydk Coraz: częściej w palie w idzenia pojawiają, się także odniesienia; da innych1 sytuacji: kryzysowych;. związanych np. r kryzysami ekonomicznymi (przykład Argentyny), politycznymi, ekalcr-giczna-zdrowatnymi, itp. W związku jl tym, oprócz podejmowania działań przeciwstawiających się skutkom czy nawet symptomom kryzysów,, dąży się do poznawania ich źródeł (korzeni), podejmuje się próby przewidywania kryzysów, zapobiegania im i (lub) łagodzenia ich: skutków, przeciwdziałania tym skutkom oraz odbudowywania, kiedy skutki te pojawią się. Może to następować w sytuacji istnienia i sprawnego funkcjonowania systemu zarządzania kryzysowego jako jednego z podstawowych elementów systemu obronności. Teoretyczny model takiego systemu może wyglądać tak, jak na rysunku 19.
Próbując zmniejszać czy łagodzić skutki kryzysów, ale także zapobiegać im, dąży się do zapewniania względnie harmonijnego rozwoju podmiotów bezpieczeństwa oraz jego poszczególnych wymiarów przedmiotowych. Chodzi o zachowanie względniej harmonii między poziomem bezpieczeństwa ekologicznego i zdrowotnego a poziomem bezpieczeństwa ekonomicznego, między tym ostatnim a poziomem bezpieczeństwa politycznego i militarnego, itd.
2,1 E. Henkm, Pułapki społeczne. Warszawa 1986, ^ Np. w sytuacjach głębokich kryzysów.
Rysunek. K& Funkcjonalny model systema obronności i podsystemu zaczadzania: kryzysowe^}
Podejmuje się także próby monitorowania rozwoju; L przewidywania kierunków zmian. W takich, sytuacjach symptomu spowolnienia czy zahamowania rozwoju, mogą być traktowane jaka swoiste, prewencyjne sygnały astrze^ gawcze. Ten sposób myślenia, ale L działania, z. wy korzystaniem odpowiednich struktur organizacyjnych i nowoczesnych technologii, pozwala nie tylko lepiej zrozumieć ideę szeroko rozumianej obronności, ale także stopniowo wdrażać ją w życie.
Myśląc o systemie obronności z uwzględnieniem czynnika rozwoju jako warunku bezpieczeństwa w XXI wieku, bierze się pod. uwagę nie tylko rozwój w poszczególnych wymiarach (sferach) bezpieczeństwa, ale także relacje między tymi sferami, ich względnie wyrównany (zharmonizowany) poziom jako warunek długotrwałego bezpieczeństwa. Zapewnienie tego przy pomocy tzw. ręcznego sterowania nie wydaje się możliwe, szczególnie w dłuższym przedziale czasu. Wiele wskazuje na to, że tym, co sprzyja niejako automatycznej regulacji między względnie harmonijnym rozwojem podmiotu (podmiotów) w różnych wymiarach bezpieczeństwa, jest właśnie kultura bezpieczeństwa. Kultura bezpieczeństwa nie tylko elit i profesjonalnych służb, ale również pozostałej części społeczeństwa.
177