Hajduk, Pomoc i opieka
0

B nie zależy od A jeśli:

a)    decyzje A nie są adresowane do B jako jego powinność;

b)    skutki realizacji decyzji A nie są składnikiem układu warunków określających przebieg życia B.

Można zdefiniować pojęcie niezależności przez wskazania, w czym przejawia się zależność B, odwołując się do przykładu powszechnieznanego—poruszania się kierowcy, po drogach publicznych.

Zależność kierowcy B w czasie jazdy:

a)    od policji ruchu drogowego, która może kontrolować stan jego pojazdu, bagaż, dokumenty, decyzje policji są adresowane do B;

b)    od innych kierowców, którzy własną decyzją ułatwiają albo utrudniają kierowcy B jazdę, skutki decyzji innych kierowców są składnikiem sytuacji kierowcy B, wpływającym na jego bieżące decyzje;

c)    od warunków atmosferycznych, które stanowią składnik sytuacji kierowcy B, wpływający na różne decyzje bieżące.

A niezależność, np. tego samego kierowcy, który aktualnie nie prowadzi samochodu po drodze publicznej, będzie zupełna wówczas, gdy nie zaistnieje sytuacja opisana w pkt „a”, sytuacja opisana w pkt „b” i w pkt ,,c”. Samodzielność B potwierdza natomiast prowadzenie samochodu zgodnie z obraną trasą i odpowiednio do warunków, jakie tworzy on i inni użytkownicy tej samej drogi.

B jest samodzielnym, jeśli:

a) podejmuje decyzje sprzyjające zachowaniu stanu pożądanego lub poprawie stanu aktualnego;

' b) podejmuje działania sprzyjające usuwaniu zagrożeń stanu pożądanego;

c)    przewiduje możliwe utrudnienia w realizacji stanu pożądanego;

d)    potrafi oszacować relacje, jakie zaistnieją między skutkami realizacji jednej decyzji wcześniejszej a podejmowaniem decyzji kolejnej;

e)    godzi się na przyjmowanie odpowiedzialności moralnej za skutki podejmowania działań lub zaniechania działań.

Samodzielność B może być potwierdzana w podejmowaniu działań lub zaniechaniu działań, gdy nie są możliwe do wykonania albo przewidywane skutki podjęcia działań ocenia negatywnie.

Naszym zdaniem odróżnianie stanu A lub B uznanego za ich niezależność od stanu A lub B uznanego za ich samodzielność służyć może do odróżniania opieki od pomocy.

24