Foto2468

•    prowadzenie ro&poMuania zagrożeń pod kątom sporządzenia planów I procedur ralownłoayoh.

Simży lYtóarueJ powtommo także główno zadania w *«. kiesie aad&oru mul realizacją prze* właścicieli I wamploów zak ludów obca wiązków awłązaaych * pcKeciwdała la u toni poważnym awariom przemy. ało\vvm> a także realizację dalalart przygotowawczych I ratowniczych w tytu zakresie* to jest¹*;

•    opiniowanie I zatwierdzanie progrłuuów zapobiegania awariom ora/, raportów o lieapioezeó s t w U\

•    przeprowadzanie corocznych czynności kontrolno-rozpoznawczych w zakładach zwiększonego 1 dużego ryzyka,

•    opracowania przez komendanta wojewódzkiego PSP dla każdego zakładu o dużym ryzyku zewnętrznego plan operacyjno-ratowniczego dla terenu narażonego na skutki awarii przemysłowej, położonego poza zakładem o dużym ryzyku.

1.1.5.4. Zagrożeniu związane z transportem materiałów niebezpiecznych

Europejskimi i polskimi naziemnymi szlakami komunikacyjnymi codziennie przewozi się setki tysięcy ton towarów niebezpiecznycEmI co nakładu na organizatorów ruchu drogowego i kolejowego obowiązek zapewnienia jego uczestnikom odpowiednich warunków bczpieczeósfóraffia-pewnienie właściwych warunków transportu towarów niebezpiecznych*! służących do celów: technologicznych, konsumpcyjnych (paliwa) oraz wykorzystywanych przez wojsko w operacjach wojskowych* w procesach szkoleniowych i mobilizacyjnych, spoczywa na nadawcach tych towarów;i przewoźnikach, kierowcach oraz kolejarzach ■*.

Konieczność zapewnienia bezpieczeństwa łudzi oraz bezpieczeństwa środowiska wymusiła stworzenie międzynarodowych uregulowań praw-ięvh normujących transport towarów* niebezpiecznych i wprowadzających

** fajOm..*. ii.

*•" AwKr ladSreyowau - Mtentl aNstMltt. rmtirór. sabsttUKya Mb pnonteMskiKt-yway.    a wawną ADR i RIDJesi iwkyiSKJMąy do międiyniir«kwK|*^

inwawn lawfwwyi Mpói tattjmgi Mb j«t dopasranajr do takiego praewom w wakaA etoeJMnwLb ar (ydi —wariL IM: Csana o praewaae drogowy luwuM BMtapitcaatwch (EfcU. a 3M2 ł, Xt ISS, por. 1671).

** T F*ns3y Prsnnńr towarów mrtiezpiBCBm&ch^ Warszawa 2003. s. 10.

loh klasyfikację, po to żeby minimalizować ryzyko zagrożeń związanych z transportom. Aktom prawnym regulującym transport materiałów niebezpiecznych jost ratyfikowana przez Polskę w 1975 r. i ogłoszona w załączniku do Dz.U. Nr 35, poz. 189, „Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych" - ADR, oraz „Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych" - R1D, ogłoszony w (Dz.U. z 1985 r., Nr 34, poz. 158 l 159 z późn. zm.). Przepisy umów, do naszego systemu prawnego, zostały wprowadzono Ustawą z dnia 28 paździornlka 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych. Ustawa okrośiu zasady przewozu drogowego towarów nlobezpiecznych, wymagania w stosunku do kierowców i innych osób wykonujących czynności związane z tym przewozem oraz organy właściwo do sprawowania nadzoru i kontroli w tych sprawach.

Towary niebezpieczne podczas przechowywania i transportu wymagają szczególnie ścisłego zachowania warunków zapobiegających zatruciu, oparzeniu lub zachorowaniu ludzi, pożarom oraz uszkodzeniom/zniszczeniom innych przedmiotów znajdujących się w pobliżu. Zagrożenia związane z towarami niebezpiecznymi są pochodną ich właściwości fizycznych, chemicznych lub biologicznych. Wszystkie przedmioty i substancje posiadające cechy materiałów niebezpiecznych muszą być identyfikowane, klasyfikowane i nazwane standardowymi nazwami zgodnymi z przepisami ADR i R1D o przewozie towarów niebezpiecznych. Materiały niebezpieczne kwalifikowane są do odpowiednich klas/podklas na podstawie swoich właściwości. Wydzielono następujące grupy materiałów niebezpiecznych: materiały wybuchowe i pirotechniczne, gazy, materiały ciekłe zapalne, materiały stałe zapalne, materiały utleniające i nadtlenki organiczne, substancje toksyczne i zakaźne, materiały promieniotwórcze, materiały żrące, różne materiały i przedmioty niebezpieczne.

W tabeli 4 przedstawiono podstawowe informacje o klasyfikacji materiałów niebezpiecznych przewożonych środkami komunikacji lądowej.

Najczęstsze przyczyny awarii katastrofy na trasach przewozów towarów niebezpiecznych to:

1)    nieszczelność zaworów spustowych cystern wywołane uszkodzeniami

mechanicznymi;

2)    uszkodzenie urządzeń ogrzewczych i/lub wentylacyjnych cystern;

3)    uszkodzenie zaworów bezpieczeństwa cystern;

4)    zderzenia z innymi pojazdami;

5)    błędy ludzi.