Foto2897

- zapewnienie spójności między planami zarządzania kryzysowego a innymi planami sporządzanymi w tym zakresie przez właściwe organy administracji publicznej, których obowiązek wykonania wynika z odrębnych przepisów. Planowanie cywilne^{51 2} i planowanie operacyjne jest obowiązkiem wszystkich szczebli organizacyjnych w zarządzaniu kryzysowym. Realizują je właściwe organy administracji publicznej (wójtowie, burmistrzowie, prezydenci miast, starostowie, wojewodowie. Rada Ministrów), a w określonym zakresie również podróaoty przewidywane do realizacji przedsięwzięć ustalonych w planie zarządzania kryzysowego (szefowie i kierownicy poszczególnych jednostek wykonawczych i ratowniczych). Do organów wyższego szczebla należy wydawanie zaleceń do planów zarządzania kryzysowego dla szczebla niższego. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określa sposób tworzenia, aktualizacji oraz strukturę planów zarządzania kryzysowego, a także plany ochrony infrastruktury krytycznej. W rezultacie opracowywane plany na szczeblu gminnym mają ujednoliconą strukturę, są przygotowywane na bazie tych samych kryteriów I dzięki temu stanowią solidną podstawę dla powiatowych planów zarządzania kryzysowego. Z kolei powiatowe plany są opracowywane na bazie wytycznych z urzędów wojewódzkich i im przekazywane, a plany wojewódzkie są źródłem informacji i danych do opracowania Krajowego Programu Zarządzania Kryzysowego.

Plany zarządzania kryzysowego powinny zawierać w szczególności⁵⁹:

—    plan główny zawierający charakterystykę zagrożeń oraz ocenę ryzyka ich wystąpienia, mapy ryzyka i mapy zagrożeń, zadania i obowiązki uczestników zarządzania kryzysowego w formie siatki bezpieczeństwa, zestawienie sił i środków planowanych do wykorzystania w sytuacjach kryzysowych,

—    zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych, m.in.: monitorowanie zagrożeń, tryb uruchamiania niezbędnych sił i środków wypadek sytuacji kryzysowej, procedury reagowania kryzysowego, zasady współpracy,

—    załączniki funkcjonalne planu głównego, m.in.: procedury zadań, organizacja łączności, zasady ostrzegania i alarmowania, organizacja ewakuacji i ratownictwa, organizacja działań zapobiegawczych, wykaz infrastruktury krytycznej. Plany te podlegają systematycznej aktualizacji nie rzadziej niż co dwa lata. Ponadto ministrowie kierujący działami administracji rządowej oraz kierownicy urzędów centralnych opracowują plany zarządzania kryzysowego, w których w szczególności uwzględnia się⁶⁰:

-    analizę i ocenę możliwości wystąpienia zagrożeń,

-    szczegółowe sposoby i środki reagowania na zagrożenia oraz ograniczania i likwidacji ich skutków,

-    organizację monitoringu zagrożeń i realizację zadań stałego dyżuru w ramach podwyższania gotowości obronnej państwa.

-    organizację realizacji zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

Plany te stanowią załączniki funkcjonalne do Krajowego Planu Zarządzania

Kryzysowego. Elementem tego Planu jest też Raport o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego, sporządzany przez ministrów kierujących działami administracji rządowej, kierowników urzędów centralnych oraz wojewodów. Kierunki działań wynikające z jego wniosków uwzględniane są również w planach zarządzania kryzysowego. Raport o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego wskazuje m.in. na najważniejsze zagrożenia, cele strategiczne, priorytety działań, konieczne siły i środki.

Zgodnie z art. 6 Ustawy o zarządzaniu kryzysowym właściciele i posiadacze obiektów, instalacji lub urządzeń infrastruktury krytycznej mają obowiązek ich ochrony, w szczególności przez przygotowanie i wdrażanie, stosownie do przewidywanych zagrożeń planów ochrony infrastruktury krytycznej oraz utrzymywanie własnych systemów rezerwowych zapewniających bezpieczeństwo i pod-trzymujących jej funkcjonowanie. Istotnym dokumentem jest tu też Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Przyjmowany jest on w drodze uchwały przez Radę Ministrów, a jego celem jest stworzenie warunków do poprawy bezpieczeństwa tej infrastruktury.

1.7.2.3. Możliwości realizacji i koszty

Zadania z zakresu zarządzania kryzysowego zostały przypisane istniejącym strukturom, organizacyjnym na poszczególnych szczeblach władzy. Powołano również dodatkowe jednostki - centra i zespoły zarządzania kryzysowego -odpowiedzialne za realizację zadań.

Jednostki ratownicze i interwencyjne, biorące udział w zarządzaniu kryzysowym, działają na podstawie ustaw określających ich zadania. Do zadań policji należy m.in. wykonywanie czynności administracyjno-porządkowych oraz innych niecierpiących zwłoki czynności związanych z zabezpieczeniem miejsca zdarzenia⁶¹. Państwowa Straż Pożarna odpowiada m.in. za prowadzenie akcji ratowniczych, a jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, dyspozytorzy medyczni, jednostki ochrony zdrowia - za udzielanie niezbędnej pomocy poszkodowanym. W zarządzaniu kryzysowym bierze również udział ^{3 4}

1

*    Zgpdcae z śrt 3 ust. 4 ustawy o zarządzaniu kryzysowym plasowanie cywilne U> całokształt pi irilwęrrtęf "⁵E***^T2TyT^l> oującydi aa ceł² przygotowanie administracji publicznej do za-nądaM Kryzysowego.» aldt pluownie w zakresie wapienni² Sil ZŁrojłych Rzeczypospolitej Pdsfcśg w rxzśe kh utycia oaz pfaunie wykorzystań² SU Zbrojnych Rzeczypospolitej Pot-ilaq d² ar ńrrwji zadań z akrem nrrył? o²i kryzysowego.

2

   Per ir~- S as. 2 Useawy z <haa 26 kwiecsa 2007 ŁO Tri|<) ■■ kryzysowym (DtzU z 2007 r.

3

^M Aft. 12 usL 2 Ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (DzU z 2007 r. Nr 89, paz. 590 z późn. zm.).

4

Por. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (DzU z 1990 r. Nr 30, poz. 179, z późn. na.).

5

NrSf.yee-SMzyfibLiM.).