Foto2931

108 Rozdział 2

6)    mapa zagrożenia - to nic innego jak mapa (lub mapy) przedstawiająca obszar geograficzny objęty zasięgiem zagrożenia z uwzględnieniem różnych scenariuszy zdarzeń,

7)    mapa ryzyka - to mapa lub opis przedstawiający potencjalnie negatywne skutki oddziaływania zagrożenia na ludzi, środowisko, mienie i infrastrukturę,

8)    zdarzenie o charakterze terrorystycznym - to sytuacja powstała na skutek czynu określonego w art. 115 § 20 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. — Kodeks kamy (DzU Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) lub zagrożenie zaistnienia takiego czynu, mogącego doprowadzić do sytuacji kryzysowej.

Wspomniany wyżej § 20 KK posiada następujące brzmienie: „Przestępstwem o charakterze terrorystycznym jest C2yn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat, popełniony w celu:

a)    poważnego zastraszenia wielu osób,

b)    zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności,

c)    wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego C2ynu”.

2.1.3. Planowanie cywilne w Polsce

W Ustawie o zarządzaniu kryzysowym występuje pojęcie planowanie cywilne, które należy interpretować jako:

a)    całokształt przedsięwzięć organizacyjnych mających na celu przygotowanie administracji publicznej do zarządzania kryzysowego oraz

b)    planowanie w zakresie wspierania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie ich użycia oraz planowanie wykorzystania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego. Administracja publiczna zarówno ta o charakterze samorządowym (gmina,

powiat, województwo), jak i rządowa (województwo, rząd) jest zobowiązana do opracowywania różnego rodzaju dokumentów planistycznych. Ich celem jest przygotowanie pracowników administracji i osób, które nią kierują do rozwiązywania różnorakich problemów, wynikających z możliwości wystąpienia przeciwności, które doprowadzają do destabilizacji pracy urzędu bądź życia mieszkańców terenu obejmowanego przez dany urząd.

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (DzU z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), określa w rozdziale drugim Zakres działania i zadania gminy. Artykuł 7.1. wylicza zadania własne gminy, które obejmują następujące sprawy:

1) ład przestrzenny, gospodarka nieruchomościami, ochrona środowiska i przyrody oraz gospodarka wodna,

2)    gminne drogi, ulice, mosty, place oraz organizacja ruchu drogowego,

3)    wodociągi i zaopatrzenie w wodę, kanalizacja, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzenia sanitarne, wysypiska i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, zaopatrzenie w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

4)    lokalny transport zbiorowy,

5)    ochrona zdrowia,

6)    pomoc społeczna, w tym ośrodki i zakłady opiekuńcze,

' 7) gminne budownictwo mieszkaniowe,

8)    edukacja publiczna,

9)    kultura, w tym biblioteki gminne i inne placówki upowszechniania kultury,

10)    kultura fizyczna, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe,

11)    targowiska i hale targowe,

12)    zieleni gminnej i zadrzewień,

13)    cmentarze gminne,

14)    porządek publiczny i bezpieczeństwo obywateli oraz ochrona przeciwpożarowa i przeciwpowodziowa,

15)    utrzymanie gminnych obiektów i urządzenia użyteczności publicznej oraz obiekty administracyjne,

16)    polityka prorodzinna, w tym zapewnienie kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,

17)    wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej,

18)    promocja gminy,

-19) współpraca z organizacjami pozarządowymi,

20) współpraca ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Większość ww. zadań realizowana jest przez gminy na bieżąco. Część z nich wymaga dalekosiężnych planów. Z punktu widzenia zarządzania kryzysowego najważniejszymi zadaniami są te gwarantujące zdrowie i życie ludzkie obywateli lokalnej społeczności. Ujęte zostały one w punktach 14 i 15. Czynnościami planistycznymi zajmują się komórki, wydziały urzędów gmin, starostw czy urzędów wojewódzkich. Zgodnie z art. 5 Ustawy o zarządzaniu kryzysowym tworzy się Krajowy Plan Zarządzania Kryzysowego oraz wojewódzkie, powiatowe i gminne plany zarządzania kryzysowego, zwane dalej „planami zarządzania kryzysowego”. Plany zarządzania kryzysowego powinny zawierać następujące elementy:

1)    plan główny (rozszerzenie elementów planów ZK w dalszej części rozdziału),

2)    zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych,

3)    załączniki funkcjonalne planu głównego.

W 2008 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji opracował i wydał wytyczne do opracowania wojewódzkich planów reagowania kryzysowego w poniżej cytowanej formie: