130 Rozdział 2
2.1.5. II część PZK
Druga część planu zarządzania kryzysowego to „zespół przedsięwzięć na I wypadek sytuacji kryzysowych”. W skład tego działu winny wejść następujące I zagadnienia:
a. Zadania w zakresie monitorowania zagrożeń.
b. Tiyb uruchamiania niezbędnych sił i środków, uczestniczących w realizacji planowanych przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowej.
c. Procedury reagowania kryzysowego.
d. Współdziałanie pomiędzy siłami.
Ad a Zadania w zakresie monitorowania zagrożeń Aby scharakteryzować te zadania, należałoby opisać wszystkie systemy monitoringu występujące w naszym kraju. W zależności od położenia geograficznego, gminy, starostwu czy województwa charakteryzują się innymi zagrożeniami, dlatego muszą b\ó wyposażone w innego rodzaju systemy monitoringu. Uwzględniając najczęściej pojawiające się zjawisko na obszarze praktycznie całego kraju, jakim jest powódź, należy przystąpić do planowania z uwzględnieniem okresów, w jakich osłona przeciwpowodziowa powinna funkcjonować. Można uwzględnić poniżej zamieszczony podział:
- okres czuwania - po stwierdzeniu przez IMGW możliwości wystąpienia wezbrania i zaistnienia zagrożenia powodziowego,
- okres zagrożenia powodziowego - jeśli prognozy IMGW przewidują, że przy dalszym niekorzystnym rozwoju sytuacji meteorologicznej tereny przybrzeżne mogą być narażone na zalanie, a na zbiornikach retencyjnych wprowadza się szczególne warunki użytkowania,
- okres pogotowia przeciwpowodziowego - po ogłoszeniu przez prezydenta, ; burmistrza, wójta pełnej mobilizacji służb sprawujących bezpośrednią ochronę przeciwpowodziową,
- okres alarmu przeciwpowodziowego - okres prowadzenia akcji przeciw- ] powodziowe].
Z powyższego wynika, że jedną z najważniejszych instytucji w zakresie monitoringu jest Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Działa on w oparciu o placówki rozlokowane na terenie całego kraju, stanowiąc system, który ostrzega nas praed anomaliami pogodowymi Czy jednak zawsze potrafimy otrzymane za pośrednictwem IMGW analizy odpowiednio wykorzystać? Przykładów na złą interpretację, a niekiedy lekceważenie tych wiadomości można w formie faktów podać kilka. Rok 2010 jest tego jawnym przykładem.
Innego rodzaju systemem monitorowania jest „krajowy system wykrywania i
skażeń i alarmowania”, który został powołany do życia Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach (DzU Nr 191, poz. 1415 z dnia I
20 października 2006 r.). W ostatnim okresie czasu samorządy chcąc zwiększyć bezpieczeństwo swoich mieszkańców wprowadzają swoje systemy, np. systemy kamer monitorujących najczęściej uczęszczane miejsca w mieście. W wielu przypadkach realizuje się to za pomocą Centrów Zarządzania Kryzysowego, ale czy słusznie. Wydaje się, że coraz częściej pojęcia dotyczące zarządzania kryzysowego mieszają się z bezpieczeństwem, za które odpowiadają służby Policji. Czy zmiany nazw z Wydziału Zarządzania Kryzysowego na Wydziały Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego nie sugerują jednoznacznie powstanie filii komend Policji na poziomie wojewódzkim czy powiatowym? Kuriozum to oddelegowanie pracowników (policji) do pracy poza resortem i wstawianie ich na stanowiska kierownicze w zarządzaniu kryzysowym. Plagą ostatnich lat jest ustawianie kamer monitorujących drogi, w rzeczywistości maszynka do ściągania haraczy od nieświadomych bądź świadomych, ale lekceważących przepisy
0 dozwolonej szybkości poruszania się po naszych dziurawych drogach. Czy w związku z tym społeczeństwo winno się godzić na „podglądanie” przez 24 godziny na dobę? Odpowiedź nie może być jednoznaczna. Większość obywateli nie posiada tej świadomości, że Pan dyżurny widzi, jak przechodzimy przez jezdnię w miejscu niedozwolonym bądź całujemy swą sympatię. Większość z nas nie wie, że każdy pobór pieniędzy z bankomatu potwierdza naszą obecność z dokładnością do kilku sekund w danym miejscu. Każda nasza rozmowa telefoniczna jest dziś monitorowana przez odpowiednie krajowe służby. Kto zdaje sobie sprawę z tego, że takie same czynności na terenie naszego kraju wykonują służby amerykańskie, rosyjskie, a może chińskie i indyjskie. Każdy z tych krajów ma na orbicie okołoziemskiej wiele satelitów szpiegowskich monitorujących całe nasze życie. Jako przykład niech służą drukowane przez naszą prasę
1 medialnie wykorzystywane treści rozmów i SMS-ów wysyłanych przez posłów. Dlatego należy jednoznacznie określić, jakiego rodzaju informacje są nam potrzebne do planowania, w jaki sposób można je wykorzystać oraz co jest najważniejsze, określić system łączności z wszystkimi instytucjami a na szczeblu gminy również osobami, wchodzącymi w skład realizowanego monitoringu, mającego wzmóc bezpieczeństwo każdego obywatela.
Ad. b Tryb uruchamiania niezbędnych sił i środków, uczestniczących w realizacji planowanych przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowej
Oprócz dokładnej informacji związanej z możliwością wykorzystania sił i środków w akcji ratunkowej, najlepiej w postaci bazy danych, każdy zespół ZK, jak również CZK winien posiadać możliwość bardzo szybkiego kontaktu z osobami funkcyjnymi, jak i wspomnianymi siłami i środkami. Można ten dokument opracować w formie „książki telefonicznej” lub w formie graficznej. Jeśli odpowiednie służby podkreślimy odpowiednimi kolorami charakterystycznymi na co dzień np. straż pożarna — kolor czerwony, policja - niebieski a np. straż leśna zielonym, szybciej znajdziemy dostęp do numeru telefonu bądź adresu