F (63)

WÓZKI (rys. 16)

Wózek jest wykonany z ostojnic (cz. 29, 29’) naklejonych na brystol, wzmocnionych częściami 30, 30’ (naklejonymi na tekturę 0,5—0,8 mm). Po sklejeniu ostojnic składamy je parami i wiercimy (ostatecznie przekłuwamy) otwory beikami — cz. 32'), ukształtowaną podobnie jak belka do wózka wagonu serii EN80; końce ostojnic sklejamy z czo-łownicami (cz. 33). Po wyschnięciu kleju ścinamy narożniki ostoi. Wózek usztywniamy częścią 34 (34’), zwracając uwagę na zachowanie prawidłowej geometrii wózka.

prostopadłe ustawienie osi tulei do płaszczyzny szyn.

Pod ostojnicami mocujemy części zawieszenia sprężyn resorowych:    cz. 36,

37, 38 lub 36’, 37’, 38’ (w wózku Jacobsa) i sprężyny (cz. L) zwinięte z drutu o średnicy 0,8 mm na gwoździu o średnicy 2,0 mm. Wózki mocujemy do podłogi wagonu podobnie. jak w modelu wagonu serii EN80.

UZUPEŁNIENIE

W celu upiększenia modelu można wykonać dodatkowo (oznaczenia wg rysunku zestawieniowego na okładce):

—    wycieraczki przedniej szyby — a,

—    lusterko wsteczne — b,

—    klamki — c,

—    listwy ozdobne — d.

Listwy ozdobne najlepiej wykonać ze srebrnej (lub szarej) nitki naklejonej wzdłuż linii malowania.

WYPOSAŻENIE DODATKOWE

Opisane modele kartonowe mogą stać się efektownymi modelami po zainstalowaniu w nich silnika i oświetlenia.

Zainstalowanie silnika wymaga jednak wykonania podwozia z materiału mocniejszego niż brystol, np. preszpa-nu, a najlepiej z blachy. Sposób umocowania silnika i przekładni zależy od

Jciąc

	H—
<N	14

(W wagonie dociepnym)

Rys. 9

Rys. 10

Rys. 11

A

y

(0    1,6 mm) na osie zestawów koło

wych. Posługując się prostym przyrządem (rys. 17) naklejamy kadłub łożysk osiowych (cz. I) — rurki o średnicy zewnętrznej 4,0 mm, zwinięte z paska papieru na gwoździku o średnicy 1,7— 1,8 mm — ora« prowadniki łożysk — ukształtowane z części 31.

Ostojnice sklejamy z belką bujakową (cz. 32) (wózek Jacobsa z dwiema

Po umieszczeniu zestawów kołowych w ostoi naklejamy pokrywy na kadłub łożysk (cz. 35).

W otwory belek bujakowych wklejamy tuleje K (rurki zwinięte z papieru) o średnicy: 4 mm — w wózku silnikowym i 3 mm — w wózku Jacobsa, długości ok. 8 mm, zwracając uwagę na posiadanych elementów, konkretne rozwiązanie pozostawiamy wykonawcy.

Oświetlenie można zainstalować nawet w modelu kartonowym. Należy jednak pamiętać, że ciepło wydzielane przez żarówkę może spowodować zniszczenie kartonu i dlatego karton w pobliżu żarówki należy okleić folią metalową.

Wnętrze wagonu oświetlimy dwiema żarówkami umocowanymi do podłogi. Wnętrze pudła wagonu (oprócz okien) należy pomalować czarną farbą. W okna można wkleić od środka sylwetki postaci wycięte z czarnego papieru.

W wagonach zespołu trakcyjnego można dodatkowo oświetlić tablicę kierunkową i reflektory. W tym celu przed sklejeniem modelu należy wyciąć odpowiednie otwory i podkleić:    otwór

tablicy kierunkowej — filmem (negatywem) lub kalką techniczną z napisem nazwy stacji, otwory reflektorów — to-mofanem. Żarówki można umieścić we wnętrzu pudła i pulpicie maszynisty (rys. 18). W pulpicie można przekłuć szpilką kilka otworków i od spodu podkleić skrawki kolorowego papieru — będzie to świetna imitacja lampek kontrolnych na pulpicie.

Życzymy udanego modelu i przyjemnej zabawy.

Czytelnicy! Jeśli spodobała się Wam wycinanka, przyślijcie swoje propozycje taboru lub innych obiektów, które chcielibyście znaleźć w ,,Małym Modelarzu”.