gabro2

(•libro średnio łub gruboziarnista zasadowa skała magmowa głębinowa. Należy do grupy diorytoidów i gflbrotdów. Zawiera 90% plagiokłazów’ w stosunku do skaleni potasowych (do 10%X do 5% kwarcu. 25-60% minerałów ciemnych. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od włoskiego miasta Gabbro (L von Buch, 181Qr.) Skład mineralny:Labrador. bMowniu pirokseny (anaiL diopsyd. hipcrgcnk oilfiklaz. mikroklin. kwarc, amfibole. oliwmy. hiotyt. skaleńiowce (gabro foidonośne. gabro foidowc). Minerały akcesorycznc: tlmenit. magnetyt, tytanit. mtvk npatM. gnumtv. korund.Barwa szarozielona. zielona, zielunoc/ama. czarna. Pr/chim nierówny, ziarnisty. Jnwnokr>!St*iic/nn. rówiHMÓŻnokrystalicZM, drobno-, średnio-, grubokrystalicnra, bezładna, rzadko kicninkown, zfoita.

Występowanie :Gabra występują masowo w obrębie ziemskiej skorupy oceanicznej (pod bamltnidamik stanowiąc tam składnik kompleksów oftolitowych. Tworzą tez niew ielkie intruzie o charakterze pn j magmowych, dajek i sil li. Występuje w dużej ilości na księżycu. W Poboe: Dolnośląskie masywy gabrowe. masyw Slęzy k. Sobótki. masyw Nowej Rudy, masyw Grochowej-Braszow ic: w krystalicznym podłożu Wyżyny KrakowsIuyC/ełtuchimskiej (stw ierd/une wierceniami); w krystalicznym podłożu Suwalszczyzny i Mazur (stwierdzone wierceniami).

^alia). Niemcy

W święcie: USA (Montann. Kalifornia! Kanada (Ontario). Wielka B

(Gday Harz! Wiochy (Uguria). Cypr. łasi*. Grecja oraz Mor^cgja.