HWScan00089

wynosząca 225 m zapewnia odpowiednie wyprzedzenie w odkrytym \vę_% glu. Usypywanie przedzwału wymaga zabudowania stacji przerzutów^ nadkładu na przęśle w pobliżu podpory zwałowej, co powoduje znaczy obciążenie podpory. Mechanizm jazdy od strony zwałów ma 176 kół, a ^ strony koparek — 88 kół. Ciężar tego mostu wynosi 4300 T.

W rozwiązaniu b (rys. 2.25) podpora do strony zwałów umieszczonJ jest na węglu. Wysięgnik o długości 140 m pozwala na uzyskanie zbocza o nachyleniu 1 : 1,5. W moście tym nie jest wymagana stacja przerzut J nadkładu dla formowania przedzwału, co odciąża podporę zwałową. Prze. widuje się tutaj umieszczenie napędu taśmy na moście od strony koparek, co wpłynie na dalsze odciążenie podpory zwałowej. Mimo dłuższego wyi

IW

Rys. 2.25. Typowe mosty przerzutowe [35]

sięgnika, w porównaniu z rozwiązaniem b, ciężar mostu wynosi 3700 T. Mechanizmy jazdy mają od strony zwału 128 kół, a od strony koparek 104 koła.

W rozwiązaniu c (rys. 2.25) podporę zwałową usytuowano także na węglu. Zachowanie generalnego nachylenia zbocza 1 : 2,15 wymaga wy-sięgnika długości 175 m. Taka długość wysięgnika wraz z koniecznością zrzutu nadkładu na przedzwale powoduje wzrost ciężaru mostu do 5600 T. Strona zwałowa ma 256, a koparkowa 84 koła. Rozwiązanie b jest najlżejsze. Jeżeli pochylenie zbocza nie może być zachowane w granicach 1 -f- 1,5, należy przyjąć rozwiązanie a.

W podanych przykładach a, b, c wysokość urabiania wynosi 40 m, a zwałowania 55 m. Wydajność mostów wynosi 6000 m³/h calizny. Z wy^-

kresu momentów zginających dla rozwiązań mostów a, b, c (rys. 2.26) widać wzrost ciężaru w rozwiązaniu c.

Obecnie jest w stadium projektowania most pięciopodporowy, który ma całkowitą długość 770 m i ciężar 1500 T. Wydajność tego mostu będzie wynosiła 8200 m^H/h. Optymalna wysokość zwałowania jako wynik analizy kosztów ruchu urządzenia wynosi 60 m.

Główną w zastosowaniu wadą mostów przerzutowych jest warunek regularnego zalegania pokładów oraz uprzedniego wykonania dostatecznej wielkości wkopu. Most przerzutowy może być instalowany dopiero przy takich wymiarach odkrywki, przy których można rozpocząć zwałowanie wewnętrzne.

Rys. 2.26. Wykres momentów zginających w przęsłach typowych mostów przerzutowych z rys. 2.25 [35]

2.5.2. Zespoły koparka-zwałowarka

W pokładzie węgla o dużej grubości i o znacznych przerostach nie można stosować mostów przerzutowych. W ostatnich latach wybudowano dwa bardzo interesujące układy urządzeń dla wydobycia węgla brunatnego we Włoszech i Francji [64].

Wielofunkcyjny zespół (rys. 2.27, 2.28, 2,29), jest przystosowany do urabiania pokładów o grubości 1,3 do 6,8 m przy nadkładzie o grubości 20 do 40 m. Koparka kołowa o wydajności 2160 do 3600 m'Vh urabia dolny stok nadkładu o wysokości 31 m i szerokości bloku 150 m. Urobek transportowany jest od koparki przez teleskopowy most przenośnikowy długości 53 m na obrotową zwałowarkę, która rozmieszcza nadkład na zwałowisku wewnętrznym. Maksymalna odległość między osiami koparki i zwałowarki osiąga 90 m, przy czym zakryta część pokładu ma 62 m szerokości. Obydwie maszyny pracują na podwoziu gąsienicowym. Długość wysięgnika zwałującego wynosi 115 m. Przenośnik zwałujący o szerokości taśmy B = 1400 mm ma prędkość v = 5,2 m/sek i moc silnika 825 kW. Wysokość zwałowania dochodzi do 40 m. Całkowity ciężar zespołu maszyn wynosi 3300 T, a całkowita moc zainstalowana 3000 kW. Podstawowymi zaletami takich wielofunkcyjnych zespołów jest niezależność pro-^cesów urabianiaj transportu^ możliwość wykorzystania~urżądzeń wr nor-<ttmłn'pj~ eksplnatacji jak też przy wykonywaniu wkopu otwierającego. Za pomocą tego urządzenia można prowadzić zwałowanie szerokim frontem, co ma znaczenie przy znacznych grubościach nadkładu. Ponadto istnieje , tu możliwość selektywnego wybierania i układania piasku na dnie zwało-| wiska, co znacznie podwyższa stateczność stoków zwałowych.

01