HWScan00184

fwzoru^k °^{dleglości kóf} wsporczych do podziałki (rys. 5.25) oblicza się

^f«⁼    tg~ ⁼ 1 +² (518)

Wieloboki napędowe buduje się jako z„. boczne, przy czym z_u. = 6 8

Średnica wieloboku napędowego określana jest zależnością

5.2.4. Opory jazdy

D,=

(5.19)

nością^{!kOWity 0P}°^{r    podwozi} gąsienicowych można wyrazić zależ-

W, = W₈ + W„ + W_p + W„ + W,    (5.20,

Rys. 5.25. Schemat dla określania oporów wewnętrznych a — układ z wielobokiem napędowym opuszczonym, b — z unie-s.onym

gdzie

W_g — opór wewnętrzny ruchu gąsienic, kG, Wd — opór deformacji podłoża, kG,

W_p — opór wznoszenia kG,

W_w — opór parcia wiatru, kG,

Wz — opór jazdy po krzywiźnie, kG.

Zasady obliczania poszczególnych składników podano dalej. Opór parcia wiatru oblicza się według zasad podanych w rozdziale 7.

kG

— kG

W_e =

I Opór wewnętrzny ruchu gąsienic. Opór wewnętrzny ruchu gąsienic Łiożna wyrazić w oparciu o rys. 5.25 jako sumę oporów

W_g = Wi + W₂ + W₃ + W₄ + W₅ + W₆ + W₇ kG (5.21)

Łzie

[ opór toczenia kół wsporczych

2/(Gi-sn)

Wi - ńT

opór tarcia w łożyskach kół wsporczych

_W2=(°i^9i)j±d_ _kG

opór toczenia górnej części łańcucha po kołach podpierających W, = d₃ + 2/) -^P- kG opór tarcia w łożyskach wieloboku napędowego

=    ko

Dj

opór tarcia w łożyskach wieloboku zwrotnego

0,3 P_gi /j.d.2

W₅ = -_n⁸    kG

U 2

opór przeginania gąsienicy na wieloboku napędowym

1,15 Pgi ju'do

Di

I opór przeginania gąsienicy na kole zwrotnym

0,3 Pgi jx do

^w< = — k^kG

We wzorach tych oznaczają:

gi — ciężar ogniw jednej gąsienicy, leżących na podłożu bądź na wózkach, kG,

D, Di, D₂, D_:} — średnice kół wsporczych wieloboków napędowych i zwrotnych oraz kół podtrzymujących, cm,

d, di, d-j, d_:i — średnice osi i wałów kół wsporczych, wieloboków napędowych i zwrotnych oraz kół podtrzymujących, cm,

do — średnica sworzni przegubów ogniw gąsienicy, cm,

ju — współczynnik tarcia w łożyskach (tablica 5.4), fi = (0,25 -r- 0,4) — współczynnik tarcia w przegubach ogniw gąsienic,