napędu wynosi 1160 kW. Przenośniki o szerokości 2200 mm mają prędkość 4 m/sek. Rozwiązanie to eliminuje dodatkowe punkty przesypu i prowadzi do wydatnego zmniejszenia awaryjności układu. Może zastępować koparki jednonaczyniowe stosowane dotychczas powszechnie przy zwałowaniu beztransportowym i stanowi w pewnym stopniu dalszy etap rozwoju zespołów koparka — zwałowarka (rys. 2.27 H- 2.29).
Konstrukcję nowoczesnych i przyszłościowych układów maszyn górnictwa odkrywkowego cechują coraz częściej systemy zdalnego sterowania wszelkich kombinacji napędów oraz wprowadzenie łączności bezprzewodowej radiowej i telewizyjnej. Automatyczna regulacja dostosowuje maszyny do zmieniających się warunków terenowych. W układach zabezpieczających i sygnalizujących wprowadza się materiały izotopowe
Kabiny operatorskie są podwieszane bezpośrednio przy stanowisku roboczym i mają wentylację i klimatyzację, co zapewnia obsłudze wygodne warunki pracy. Dla prac remontowych przy wprowadzaniu znormalizowanych zespołów wymiennych przewiduje się brygady naprawcze przenoszone na miejsce awarii za pomocą helikopterów. Są to niektóre tylko koncepcje wprowadzane obecnie i przewidziane do stosowania dla poprawy warunków pracy człowieka.
W związku z górnictwem odkrywkowym rozwijana jest nowa dziedzina zastosowań matematyki, która na podstawie danych statystycznych awaryjności i rachunku prawdopodobieństwa wytycza właściwe zasady stosowania rezerw, tak aby przestoje maszyn były jak najmniejsze przy możliwie najniższych kosztach inwestycyjnych.
Literatura specjalistyczna i praktyka poszczególnych firm produkcyjnych przynoszą również niemal codziennie wiele dalszych nowych rozwiązań konstrukcyjnych, które jednak nie zawsze zasługują na uwagę i wytrzymują praktyczne próby. Większość ogólniejszych tendencji rozwojowych omówiono w rozdziałach poświęconych zagadnieniom podstawowym lub poszczególnym elementom konstrukcyjnym. Podane w niniejszym rozdziale informacje na ten temat uzupełniają treść rozdziałów poprzednich, ale nie pretendują do wyczerpania całości zagadnienia.
Pominięto oznaczenia związane tylko z poszczególnymi rysunkami, pomocnicze wprowadzane przejściowo przy wyprowadzaniu zależności oraz ogólnie stosowane. Różnorodność przyjmowanych już tradycyjnie oznaczeń związanych z różnymi gałęziami nauki i techniki uniemożliwiła całkowite wyeliminowanie powtórzeń tych samych oznaczeń dla różnych wielkości. Aby uniknąć niejasności w tych nielicznych przypadkach, podano w nawiasie numer rozdziału, w którym występuje odmienne niż w pozostałych znaczenie symbolu literowego.
A
a — maksymalny wysuw kola naczyniowego lub długość plantownika, m
B
b — szerokość skiby na wysokość osi koła, m bqp — chwilowa szerokość skiby, m bx — średnia szerokość skiby, m bg — szerokość płyt gąsienicowych, mm 3_ szerokość przenośnika (taśmy), mm
C
C — spójność właściwa, kG/cm2
D
D — średnica koła naczyniowego (średnica zewnętrzna kola urabiającego), m £)t — średnica wieloboku napędowego, m
Dj — średnica dolnego koła oprowadzającego łańcuch naczyniowy, m Dk — średnica koła jezdnego (wsporczego), cm D„- — średnica wieńca tocznego, m
F
/ — współczynnik wydajności koła naczyniowego _
/ — współczynnik tarcia potoczystego, cm (rozdz. 5) f„ — współczynnik pulsacji zagłębień
F — powierzchnia skiby w przekroju prostopadłym do toru ruchu narzędzia, cm2
F — powierzchnia gąsienic, m2 (rozdział 5)
Fb — średnia powierzchnia boczna skiby, cm2 Fc — przekrój strugi w urządzeniach o ruchu ciągłym, m2 Fs — średnia powierzchnia przekroju skiby, cm2 FsU — średnia powierzchnia przekroju skiby jednego naczynia, cm2 Fu. — powierzchnia nawiewana, m-
— znamionowy przekrój koła naczyniowego (powierzchnia przekroju urabianej calizny), m2 F(p _ chwilowy przekrój skiby, cm2