- Szerokie zastosowanie dla oznadtós śaernośa skal opracowana przez L J. Barona i A. W. Kuzniecciwa. Istota oznaczania.
stali srebrzanki, i następnie określaniu straty masy walca po wykonaniu pornurof Pomiar wykonuje się z zastosowaniem prostego urządzenia, które możni' wykonać z wiertarki stołowej drogą niewielkich przeróbek. Użyte do badania is|K? ce. wykonane z niehartowanej stali srebrzanki, powinny mieć średnicę 8 mm id długość 70 mm. W jednym z czół walca wykonuje się współśrodkowy otwŚ óf średnicy 4 mm i głębokości 10 - 12 mm. Próbki skał mogą mieć kształt rdzeni bM być dowolnego kształtu kawałkami skał.
Metoda badań jest następująca: walec waży się na wadze analitycznej z dokładnością do 1 mg i mocuje go w głowicy wiertarki, a następnie opuszcza na powierzchnię próbki skalnej, włączając równocześnie napęd wiertarki.
Ścieranie prowadzi się przy nacisku osiowym 147,15 N (15 kG) i prędkości obrotowej 41,86 rd/s (400 obr/min) w czasie 600 s (10 min) Badanie pro- | wadzi się bez chłodzenia walca wodą i bez usuwania produktów ścierania Nagrzanie walca nie powinno przekraczać (473 * 493) K, (200 + 220 °C). Teiitpe- [ ratur/.e tej odpowiada słomianożółty kolor. Następnie wyłącza się napęd wiertarki, wyjmuje walec, obraca go i umieszcza w głowicy wiertarki drugim końcem. Na-stępnic opuszcza się walec na nowy wycinek powierzchni skały (tej samej próbki) ■ i prowadzi ścieranie w ciągu 600 s przy tych samych parametrach co poprzednio. ^ Po ścieraniu walec wyjmuje się z głowicy wiertarki, przemywa go benzenem i ^ waży na wadze analitycznej z dokładnością do I ing.
Wykonywanie dwukrotnych badań ścieranie każdej próbki skalnej pełnym i pierścieniowym przekrojem walca, z uśrednianiem wyników. podyktowane jest tym, że dla mało ściernych, iiionomincralnych skal (fluoryt, apnlyf) . wagowo zużycie walca o pełnym przekroju jest wyzszc niż przy przekroju picr- ;; ścicniowym, a dla skał poljmincralnych zachodzi sytuacja odwrotna. Wiąże się to %