Społeczne konsekwencje procesu starzenia się ludności
10Ęi sg|| | fizyczna wygoda środowiska usługowego i udogodnień.
' Angażowanie 1 widoczne zaangażowanie personelu, pracowitość, su-' enn0Ść, wyrażanie satysfakcji z wykonywanej pracy, porozumiewanie się - umiejętność porozumiewania się z klientem w spo-sńb dla niego zrozumiały, klarowny, spójny, logiczny, rzetelność udzielanych informacji, zdolność do słuchania i rozumienia klientów, traktowanie ich imiennie, a nie w kategoriach kolejnego „przypadku".
Fachowość I wprawa i profesjonalizm w świadczeniu usługi, właściwe wykonywanie życzeń klientów, umiejętność świadczonej usługi ze strony personelu, udzielanie dobrych, rozsądnych rad, ogólna zdolność i gotowość do wykonywania dobrej pracy.
Uprzejmość - szacunek i dobre maniery okazywane podczas świadczenia usługi przez personel kontaktowy i przy interakcji z klientem, dyskrecja ze strony personelu.
. Elastyczność - skłonność usługodawcy do poprawy, a nawet zmiany istoty usługi i korzyści z niej wynikających w celu jak najlepszego zaspokojenia potrzeb klienta.
. Życzliwość - osobista przystępność personelu kontaktowego, serdeczność, życzliwe nastawienie, empatia, indywidualne podejście do każdego I klienta.
1 Funkcjonalność - praktyczność, umiejętność dostosowania do celów i odpowiedniego poziomu jakości usługi, udogodnień, aparatury.
- Ifczriwość- bezstronność, obiektywizm, pewność sposobów obsługi.
• Zrozumienie - ciągłe dążenie do poznania klientów i ich potrzeb.
- Solidność - ze strony personelu, udogodnień, aparatury i innych dóbr, dotrzymywanie obietnic składanych klientom.
! Wrażliwość - natychmiastowe reagowanie na pojawiające się potrzeby klientów, minimalizowanie czasu oczekiwania i kolejek.
I Bezpieczeństwo - osobiste poczucie bezpieczeństwa ze strony klienta podczas procesu świadczenia usługi, zachowanie poufności.
Przedstawione zasady można traktować jako ukierunkowanie przygotowania bezpośrednich realizatorów zdecentralizowanej polityki społecznej. Równocześnie mogą one dostarczyć refleksji nad systemem kształcenia polityków społecznych i pracowników socjalnych, którzy muszą być coraz bardziej ukierunkowani na aspekty przestrzenne i realizację mikroregionalnej polityki społecznej. Problemowi kształcenia kadr dla polityki społecznej ipracy socjalnej poświęcono dotychczas w Polsce zbyt mało uwagi. Sytuacja ta wymaga radykalnych zmian, wykorzystania doświadczeń zagranicznych krajów o bardziej zaawansowanym niż Polska procesie starzenia się ludno-ki (Francja i Niemcy).
Liczebny rozwój ludności w najstarszych grupach stworzy nowe potrzeby społeczne w dziedzinie zdrowia, wypoczynku, komunikacji, konsumpcji