IMAG0240 (4)

„p,,___ .    --— ^{1 2}k •²» ⁷ prn««kJ» "« pa BPyakpapUr tft« pracy. w-n

totpopół litrze. . itd.. ud Wszystkie u przytłedy ampaaatam tmdźaóaae    _pr4 n²4«a« /²•- parf

_ra4„ .. bo przerieź trudno założyć, Ar aaaaay i» do aryw«ce² r    MIK p²Ń$ó-gdk,

ptfAr. «wytnaąsi²cymt» zapisów typa prwrf póBattem pnmś fmtmimmą pm ptWmna

A sprawdźmy racr r imm) jama² strony i podstawmy ttmMsa ² i ulu A > iai ImAm pólum ety ćwierć Matmy primmt prrmnmśatai i cMa aaęaaat rcalMm r~-r4 pmSmmn /półtora?} godziną, pa półtora rata1.1 półtora Ottem . peaaś łammł ęadrmą. t <²ini Boom &> chyba ara napisalibyśmy Ipait przed póhaeaggadUmą ipraad póónaeapmdaaaa² ■ ptaad !²«»<• padrim. po półforaroku. t półtoralitrem, t eadtreBetem I we wpwwadnMbysroy ^ Bemadka ha²d: półtorefgadttma. ćwierćgodztna póitotarok pśtaaaośm Ariprfea

Jeżeli wtęc coś nas puatm—ś² przed afmaiMM ś§ śmaiu lemat typa czy półtoetfgodzina, to osadę i do yroMaoa ■rwMantia padgndum ndo podejść inaczej?

J.J, Myilę. de hasło ^tdna jest we współczesnych słownikach ((aaapwoy od fW) swoistym archaizmem lek²ykografkznym. ponadnłrit po npajwwydl w daw ■ikadi (począwszy od K napsktego) hasłach typu półgrasza, pi(p4rtii CM SWtł począwszy, luuła tego typu aopo zapisywać bądź juz tylko jako pa%r mi (z fdiya a zasadzie paradygmatem łącznie z mianownikiem 1 Ndi tez ze słownika chromowano (półgodzina w SWil już się nie znalazła).

Ale jest tu jeszcze inny problem — szerszy problem składniowy.

W jaki sposób doszło do struktur składniowych typu przed półgodziną, w ktśtych po liczebniku pół występuje narzędnik «zarządzany» przez przyimek przed? A pat i powstałych «w jakiś sposób² struktur typu przed półgodziny wysnuto (fałszywy) wniosek, żc owo (przed) półgodziny to normalny narzędnik od rzeczownika półgodzina Otóż geneza form typu przed półgodziny pozostaje w związku / zanikiem składni liczebnika pół. Pierwotny rząd dopełniaczowy owego poi został uchylony przez rząd narzędntkowy przyimków przed .... czy rząd miejscownikowy przyimka po A to. że po biernikowym w. za. przez liczebnik pół zachowuje swój stary rząd dopełniaczowy, bierze się zapewne stąd, że owo pół zachowuje się tu «po staremu² jako dawny biernik i «po staremu² rządzi dopełniaczem ²).

1

*) Pouczający jest tu cytat z książki L. Ćwierdakiewiczowej, Jedyne praktyczne pnuptsy konfitur (...) oraz ciast według wydania z 1885 roku. Wydawnictwo „Alfa”, Warszawa IWI. i. |96; « Biorąc do użytku (= wysuszone żołądki cielęce), namoczyć jedną część takiego źołądl « pokrojonego drobno, w poi szklance serwatki na 24 godzin².

2

Rzecz ciekawa; brak w słownikach przykładów typu od pól godziny, da pół godziny ary od półgodziny, do półgodziny, a więc przykładów z przyimkami rządzącymi dopełniacza)i Nic jm