Niniejszy poradnik opracowano jako uzupełnienie i dodatek, a nie jako powtórzenie lub zastąpienie jakichkolwiek ustalonycn zarządzeń wydanych przez armatora, kapitana, czy administrację morską, występującą w imieniu władz państwowych. Nie mi on także na celu Ta«tąpi»ni» wewnętrznych instrukcji lub zaleceń. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek sprzeczności treści poradnika z vyżej wymienionymi gairyfaMłiami lub instrukcjami należy zawsze stosować zalecenie dokumentu wydanego z najpóźniejszą datą.
Poradnik składa się z trzech części zawierających:
Część I — Wytyczne dla kapitanów i oficerów nawigacyjnych.
Część II — Wykazy czynności kontrolnych na mostku.
Część III — Wykaz czynności kontrolnych przy awariach.
Do poradnika dołączono załączniki, będące uzupełnieniem w^jpj I (S aneksów, z czego 3 w języku angielskim), a mianowicie:
Aneks 1 — Pilot card (Karta pilota).
Aneks 2 — Wheelhouse poster (Elementy charakterystyki manewrowej statku). Aneks 3 — Informacje o rutynowych testach urządzenia sterowego.
Aneks 4 — Required boarding arrangemeats for pilot (Wymagane przygotowania i środki do przyjęcia na pokład pilota).
Aneks 5— Informacje o zasadach użycia kanałów UKF.
Celem niniejszego poradnika jest dostarczenie kapitanom i oficerom pokładowym zaleceń, które w sposób zwięzły określają algorytm postępowania wynikającego z dobrej praktyki morskiej i mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa statku, jego załogi i przewożonego ładunku.
Przy korzystaniu z porad i zaleceń zawartych w niniejszym opracowaniu należy zdawać sobie sprawę, że część z nich ma charakter ogólny. Wynika to z faktu, iż nie sposób przewidzieć wszystkich możliwych przypadków i sytuacji występujących na morzu, zwłaszcza na statkach o specjalnym przeznaczeniu i wyposażeniu. Tym samym, kapitanowie i oficerowie pokładowi powinni,
7