IMAG0676 (3)

,0***^Ł12

_rAPIA interakcji odzic-dziecko dla dzieci

z ZACHOWANIAMI OPOZYCYJNYMI

M_aryY. Brinkmeyer i Sheila M. Eyberg

NZEGLĄD

Terapia interakcji rodzic-dziecko (PCTT) to poparta empirycznie terapia zachowania oburzonego (disruptive behavior) u dzieci przedszkolnych. Zachowanie zaburzone obejmuje zarówno stosunkowo drobne wykroczenia w rodzaju niegrzecznych odzywek, jaki poważne akty agresji. W zależności od stopnia uciążliwości dzieci o zabulonym zachowaniu mogą uzyskać diagnozę zaburzenia opozycyjno-buntowniczego (ODD) albo zaburzenia zachowania (CD), często łącznie występującego w takich przypadkach zespołu nadpobudliwości ruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi (ADHD). Zachowanie zaburzone jest najczęstszym powodem kierowania małych dzieci na terapię psychologiczną.

Rozwój zaburzonego zachowania u małych dzieci łączono z pewnymi ich cechami, takimi jak trudny temperament, zaburzenia neuropsychologiczne wpływające negatywnie na przetwarzanie informacji czy też współdziałanie cech genetycznych dziecka ze szkodliwymi czynnikami rodzinnymi. Zmienne rodzinne, związane z zachowaniem zaburzonym, to m.in. depresja matki, odosobnienie, niewłaściwe wyrażanie gniewu, konflikt między rodzicami, samotny rodzic, nędza.

Występowanie zachowania zaburzonego u małych dzieci często zapowiada poważne problemy w przyszłości. Dzieci wcześnie okazujące zaburzone zachowanie utrzymujące się na wysokim poziomie są wystawione w młodości i wieku dorosłym na duże ryzyko poważnych zachowań antyspołecznych i kryminalnych (Hann i Borek, 2002). Wydaje się, że dzieci zachowujące się w sposób zaburzony od najmłod-J szych lat podążają prostą ścieżką ku problemom w zachowaniu, nie będąc w stanie] nauczyć się zachowań prospołecznych, a pozostawione bez leczenia mogą w przyj sztoki wywoływać poważne problemy.