IMAG0691 (4)

12. Terapia interakcji rodzic-dziecko... ♦ 235

podczas pierwszej sesji treningowej CDI terapeuci skupiają się wyłącznie na po-jrtjwnym wzmacnianiu umiejętności PRIDE stosowanych przez rodziców. Podczas ' lejnych sesji terapeuci zajmują się konkretnymi umiejętnościami, których rodzice jeszcze sobie nie przyswoili. Na przykład na drugiej sesji terapeuci zazwyczaj kon-centrują się na zmniejszeniu liczby pytań. Terapeuta przykładowo delikatnie zwraca rodzicowi uwagę, gdy pojawi się pytanie („Aj!”), ewentualnie sugerując, jak anienić pytanie w zdanie twierdzące. Terapeuta takie często chwali rodzica za nie-sadawanie pytań (np. „Doskonale, że pamiętałaś i powstrzymałaś się przed zadaniem tego pytania”, „Bardzo dobrze, że powiedziałaś to tak stanowczo”).

Terapeuta nadal udziela rodzicom wskazówek i przeprowadza z nimi ćwiczenia w stosowaniu umiejętności PRIDE dopóty, dopóki rodzice nie spełnią minimalnych kryteriów podczas 5-minutowej obserwacji: 1) 10 opisów zachowania („Kładziesz czerwony klocek na górze”); 2) 10 potwierdzeń („Tak, tak, to jest wieża”); 3) 10 wyraźnych pochwał („Podoba mi się, kiedy używasz wewnętrznego głosu”) oraz 4) nie więcej niż trzy pytania, polecenia lub uwagi krytyczne. Gdy tylko rodzice spełnią te ! kryteria, zaczynają drugi etap terapii - PDI. Ponieważ umiejętności CDI tworzą waż! rą podstawę ustanowienia i skutecznego utrzymania dyscypliny, terapeuta nadal obj serwuje i koduje 5-minutowe okresy CDI na początku każdej sesji terapeutycznej. Jej żeli rodzic przestanie spełniać kryteria w obrębie którejkolwiek umiejętności, tera peuta powtarza ćwiczenia CDI przed przystąpieniem do PDI. Kontynuowane są tej pęriominutowe, domowe, praktyczne sesje CDI.

Interakcja skierowana na rodzica (PDI)