20843 IMAG0729

12. Terapia interakcji rodzfc-dziecko__    ♦ 249

|HI wpływające na wyniki

Mjgjtia rezultatów PClT byty dotychczas prowadzone w klinikach psychologii ośrod-. ^ utedycznych wielkich miast z użyciem heterogenicznych grup skierowanych do _!eC2enia chłopców i dziewczynek z rozpoznaniem zachowań zaburzonych i objawów mieszanych. Pomimo różnorodności demograficznej w badaniach tych, z wyjątkiem y_ania prognostyków rezygnacji, nie zanalizowano wyników w rozbiciu na grupy jetnograficzne. Nie było jeszcze badania, które analizowałoby wpływ moderatorów 1₁₃ długość terapii lub konkretnych wyników na ukończenie terapii. Prace badawcze [yffl zakresie mogą ujawnić sposoby udoskonalenia terapii w celu poprawy utrzy-j długotrwałości efektów. Jednak podstawowe ramy pojęciowe PClT wydają się zgodne z wartościami wychowawczymi w różnorodnych grupach rasowych i kulawych. Na przykład Querido, Warner i Eyberg (2002) stwierdzili, że autorytatywny^ rodzicielski pozwalał na rokowanie optymalnych wyników u dzieci wśród rodzin afroamerykańskich, a Calzada i Eyberg (2002) zaobserwowały, że rodzice z Dominikany i Puerto Rico mieszkający w Stanach Zjednoczonych aprobowali podobnie autorytatywne wartości wychowawcze. Te badania wskazują, że PCTT może być z poceniem stosowana wobec dzieci i rodzin z różnych grup rasowych/etnicznych., należy więc bezpośrednio zbadać tę kwestię na grupach jednorodnych etnicznie, aby identyfikować elementy mogące zmaksymalizować korzyści z zastosowania tej terapii każdego dziecka.

^Ill i nowych populacjach