Poznaj C++ w$ godziny0041

Zmienne i stałe 25

Program 3.1. pomoże Ci w zobaczeniu ile dokładnie pamięci zajmują zmienne poszczególnych typów.

Listing 3.1. Rozmiary zmiennych

1:    #include <iostream.h>

2:

3:    int main()

4:    {

5:    cout « "Rozmiar int:\t\t" « sizeof(int) «    " b.\n";

6:    cout    «    "Rozmiar    short int:\t\t" « sizeof(short)«    "    b.\n";

7:    cout    «    "Rozmiar    long int:\t\t" « sizeof (long)    « "    b.\n";

8:    cout    «    "Rozmiar    char:\t\t" « sizeof(char) « "    b.\n";

9:    cout    «    "Rozmiar    bool:\t\t" « sizeof(bool) « "    b.\n";

10:    cout « "Rozmiar float:\t\t" « sizeof (float) « " b.\n";

11:    cout « "Rozmiar double:\t\t" « sizeof(double) « " b.\n";

12:

13:    return 0;

14:    )

Rozmiar int: Rozmiar short int Rozmiar long int Rozmiar char: Rozmiar bool: Rozmiar float: Rozmiar double:

2 b. 2 b. 4 b. 1 b. 1 b. 4 b. 8 b.

Na twoim komputerze te wartości mogą być inne!

Większość programu to podobne, już Ci znane, instrukcje. Nowe jest tu

użycie w liniach od 5 do 10 funkcji sizeof (). Funkcja ta jest standardowo dostarczona z kompilatorem. Pozwala na określenie rozmiaru

obiektu przekazanego jej jako parametr. Np. w linii piątej jest to słowo kluczowe int definiujące zmienną typu całkowitego. Widzimy, że na komputerze, na którym uruchomiono przykładowy program, rozmiar zmiennej typu int jest równy rozmiarowi zmiennej typu short int i wynosi 2 bajty.

Zmienne ze znakiem i bez znaku

Dla każdej zmiennej typu całkowitego możemy dodatkowo określić czy ma być ona traktowana jako liczba ze znakiem czy bez. Przyczyną tego jest to, że nie zawsze wykorzystujemy liczby ujemne. Do określenia ro-

dzaju zmiennej wykorzystuje się dwa słowa kluczowe: signed — dla liczb ze znakiem

Program 3.1. pomoże Ci w zobaczeniu ile dokładnie pamięci zajmują zmienne poszczególnych typów.

Listing 3.1. Rozmiary zmiennych

1:    #include <iostream.h>

2:

3:    int main()

4:    {

5:    cout « "Rozmiar int:\t\t" « sizeof (int) «    " b.\n”;

6:    cout « "Rozmiar short int:\t\t" « sizeof(short)« " b.\n";

cout « "Rozmiar long int:\t\t" « sizeof(iong) «    " b.\n";

8:    cout    «    "Rozmiar    char:\t\t" « sizeof(char) « "    b.\n";

9:    cout    «    "Rozmiar    bool:\t\t" « sizeof(bool) « "    b.\n";

10:    cout    «    "Rozmiar    float:\t\t" « sizeof (float) «    " b.\n";

11:    cout    «    "Rozmiar    double:\t\t" « sizeof(double) « " b.\n";

12:

13:    return 0;

14:    )

Rozmiar int: 2 b. Rozmiar short int 2 b. Rozmiar long int 4 b. Rozmiar char: 1 b. Rozmiar bool: 1 b. Rozmiar float: 4 b. Rozmiar double: 8 b.

Na twoim komputerze te wartości mogą być inne!

Większość programu to podobne, już Ci znane, instrukcje. Nowe jest tu użycie w liniach od 5 do 10 funkcji sizeof (). Funkcja ta jest standardowo dostarczona z kompilatorem. Pozwala na określenie rozmiaru obiektu przekazanego jej jako parametr. Np. w linii piątej jest to słowo kluczowe int definiujące zmienną typu całkowitego. Widzimy, że na komputerze, na którym uruchomiono przykładowy program, rozmiar zmiennej typu int jest równy rozmiarowi zmiennej typu short int i wynosi 2 bajty.

Zmienne ze znakiem i bez znaku

NOWY TERMIN

Dla każdej zmiennej typu całkowitego możemy dodatkowo określić czy ma być ona traktowana jako liczba ze znakiem czy bez. Przyczyną tego jest to, że nie zawsze wykorzystujemy liczby ujemne. Do określenia rodzaju zmiennej wykorzystuje się dwa słowa kluczowe: signed - dla liczb ze znakiem