Poznaj C++ w$ godziny0177

166 Godzina 11

27:    else

28:    cout    « "Wystąpił blad!!\n";

29:    return 0;

30:    }

31:

32:    KOD    BLEDU    Potęgi(int n, int SrKwadrat, int SrSzescian)

33:    {

34:    if (n > 20)

35:    return PORAŻKA;    // pojedynczy kod błędu

36:    else

37:    {

38:    rKwadrat = n*n;

39:    rSzescian = n*n*n;

40:    return SUKCES;

41:    }

42:    >

EFEKT DZIAŁANIA:

Podaj liczbę (0 - 20): 3 liczba: 3 kwadrat: 9 sześcian: 27

ANALIZA:

Ten program jest bardzo zbliżony do poprzedniego. Różnica polega na użyciu typu wyliczeniowego (enum) do obsługi błędów (linie 21, 35 i 40).

Druga, ważniejsza różnica polega na implementacji funkcji Potęgi () z wykorzystaniem referencji w miejscu wskaźników. Jak widać użycie referencji powoduje, że działanie i wykorzystanie funkcji jest łatwiejsze.

Podsumowanie

W ciągu tej godziny nauczyłeś się, co to są referencje i czym się one różnią od wskaźników. Wiesz już, że każda referencja musi być zainicjalizowana konkretnym obiektem, i że potem nie można już zmienić obiektu docelowego tej referencji. Każda operacja wykonana na referencji zostanie również wykonana na obiekcie docelowym. Dowodem tego jest odczytanie adresu referencji i obiektu, do którego się ona odnosi (patrz listing 11.3).

Pytania i odpowiedzi

P: Dlaczego wykorzystywać referencje skoro wskaźniki oferują już wszystkie możliwości przez nie dawane?

O: Referencje są łatwiejsze w użyciu i zrozumieniu. Ukryty jest fakt pośredniego

odwołania do zmiennej.

P: To w takim razie dlaczego wykorzystywać wskaźniki, skoro referencje są łatwiejsze?

O: Referencje nie mogą być puste (nuli) ani nie można im ponownie przypisać nowego obiektu. Wskaźniki są trudniejsze w obsłudze ale dzięki temu dają programiście więcej możliwości.

Podaj liczbę (0 - 20): 3 liczba: 3 kwadrat: 9 sześcian: 27

1

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

return 0;

else

cout « "Wystąpił blad!!\n";

KOD_BLEDU Potęgi(int n, int SrKwadrat, int SrSzescian) (

if (n > 20)

return PORAŻKA;    // pojedynczy kod bledu

else

rKwadrat = n*n; rSzescian = n*n*n; return SUKCES;

)

Ten program jest bardzo zbliżony do poprzedniego. Różnica polega na użyciu typu wyliczeniowego (enum) do obsługi błędów (linie 21, 35 i 40).

Druga, ważniejsza różnica polega na implementacji funkcji Potęgi () z wykorzystaniem referencji w miejscu wskaźników. Jak widać użycie referencji powoduje, że działanie i wykorzystanie funkcji jest łatwiejsze.

Podsumowanie

W ciągu tej godziny nauczyłeś się, co to są referencje i czym się one różnią od wskaźników. Wiesz już, że każda referencja musi być zainicjalizowana konkretnym obiektem, i że potem nie można już zmienić obiektu docelowego tej referencji. Każda operacja wykonana na referencji zostanie również wykonana na obiekcie docelowym. Dowodem tego jest odczytanie adresu referencji i obiektu, do którego się ona odnosi (patrz listing 11.3).

Pytania i odpowiedzi

P: Dlaczego wykorzystywać referencje skoro wskaźniki oferują już wszystkie możliwości przez nie dawane?

O: Referencje są łatwiejsze w użyciu i zrozumieniu. Ukryty jest fakt pośredniego odwołania do zmiennej.

P: To w takim razie dlaczego wykorzystywać wskaźniki, skoro referencje są łatwiejsze?

O: Referencje nie mogą być puste (nuli) ani nie można im ponownie przypisać nowego obiektu. Wskaźniki są trudniejsze w obsłudze ale dzięki temu dają programiście więcej możliwości.